E-Dergi

Aşırı derecede yoğun bir önyargıyla başladım kitaba ama bu önyargı satırlara daldıkça paramparça oluverdi.İşte benim yazarım sevgili okuruna tekrar istediğini altın tepsilerde sundu.Uzun zamandır acıkmış bir çocuk gibi Grange'nin kitaplarına hasret kalmıştık.Şimdi karnımızı Koloniyle doyurduk ama tekrar acıktığımızda yine sabırla diğer yemekleri bekliyor olacağız.Yediğiniz bu yemek istisnasız her hücrenize uğruyor ve sizinle bir bütün oluyor işte Grangeyi okumak böyle bir duygu.

Tekrar yarışmalara katılacaklarını duyduğumda neredeyse bu haksızlıktan kitabı elimden bırakıyordum. Neyseki bu fikrimden vazgeçtim ve kitabı büyük bir sabırla okudum-insan içindeki haksızlığa dayanamıyor-Okuduğuma da pişman değilim serinin üçüncü kitabını isyan çıkarmaya hazır bir mıntıka gibi bekliyorum.

İlk olara Bab-ı Esrar da tanıştığım Kimya Hatunla bu kitapta tanışmışlığımı geliştirdim.Kendisinin hayata bakışı,düşünceleri,duyguları,istekleri,kabullendikleri...
Yazar bu gizemli hanımın bir çok sırrına anahtar oluşturmaya çalışmış bu eserinde.Kiminde anahtar kilidine uyuyor, kimisinde ise anahtar yuvasına uymamış gibi geldi bana.
Genel hatlarıyla Tebrizli'yi, Mevlana'yı,Kimya Hatunu,Kerra Hanımı,o döneme ait bir çok şeyi öğrenmeye çalıştık.Kitabın akıcı bir roman olması insanı hiç sıkmıyor.
Ben kitabı beğendim.Özellikle de yazarın kitabın sonunda ölümün soğuk duvarlarına vurduğu güneş ışığına bayıldım.O zaman ki önemli insanların tarihe adını yazdırmış insanların hislerine el atabilmek gönlünüzü cezbediyorsa bu kitabı mutlaka elinize alın.

Yazarın ''Gecenin Sesi'' adlı kitabı kadar etkilenmedim bu kitapta.Bu etkinin oluşmamasının nedeni olay örgüsü kahramanlar vs. değildi.Yazarın, insanın DNA ile oynayarak ortaya çıkardığı yeni türden dolayı insana tanrı tavrını takmasıydı.Yazarın bu tutumu hoşuma gitmedi.Bu düşüncenin mütemadiyen kahramanların ağzından akması beni biraz sıktı.
Bunun dışında olayların gidişatı,kahramanlar arası etkileşimler olay gidişatının akıcılığı kitaba bağlıyor insanı.
Tesadüf mü?Yazarın okuduğum iki kitabında da kötü karakterler acınacak,merhamet edilecek duruma geliyor.Öyle ki ben onların kaybetmesi iyilerin kazanmasını yani zaferi buruk bir sevinçle karşıladım.Genelde kötüler yok olunca nihayet diyebiliyordum ama ne ''Gecenin Sesi'' ne de ''Nöbet'' kitabında bu tavırı takınamadım.
Kahramanlarda da oluşan merhamet duygusunu okura ulaştırmayı gayet muntazam bir şekilde başarmış sayın yazar.
Ben terazinin iki kefesinide eşit tutmaya çalıştım.Okuyup okumama kararı artık size kalmış.

İşte bir tane daha.Okurken hem heyecenlandığın hemde duygulandığın kitaplardan bir tane daha keşfettim.Ölümü zevk zanneden küçük bir çocuk Roy.Ve onun hayalci arkadaşı Colin.Colin'le arasında geçen korkunç sayfalar , Colin'in kurtulmak için Roy 'u haklama planında gereğinden fazla bilgi edinmesi ve de işte insanın duygularını tümüyle yaşartan bir bitiş sahnesi
Yazarın okuduğum ilk kitabı şimdi diğer kitaplarını okumak için sabırsızlıkla bekliyorum.