E-Dergi

Milan Kundera’nin bana göre en basarili kitabi budur. Benim icin bu kadar degerli bir kitaba sadece 3 yorum gelmis olmasi da bunun artik ne kadar az okundugunu gösteriyor ne yazik ki.

Özellikle de kitabin her kisminda bir cesit „gülüs“ ve bir cesit „unutus“u islemesi cok basarili. Bunun yaninda, babasi bir hastaligin pencesinde kelimeleri unuttugu icin konusamazken, Yazar ile birlikte yurudugu kismi anlatirken kullandigi anlatim muhtesem. Tavsiye ederim.

Benim fikrim bu kitabin bir seyahatte okumak icin ideal oldugu yönünde.

Simdiki genclerin pek cogunun bu kitabi okurken cok zorlanacagini düsünüyorum. Bunu da, kitabin kalin olmasinin yani sira icindeki karakterlerin de günümüz genclerine cok yakin gelmeyecegini düsündügüm icin söylüyorum. Ama 25-30’lu yaslardakilerin, tam da tutunmakta zorluk cektiklerini düsündükleri zamanlarda, icinde kendilerinden birseyler bulabilecekleri ve o nedenle de severek okuyacaklari bir kitap.

Bukowski’nin bu kitabi da diger kitaplari ile benzer bir yapida, hatta belki de bir bakima tekrari. Insanin hayatinin belli bir döneminde bu tip kitaplar, ve burada anlatilan tarz amacsiz bir hayat cekici gelebilir. Ama bunu hedef edinmek cok yanlis olur.

Kitap hakkindaki diger yorumu görünce biraz rahatladim. Gercekten inanilmaz zor bir metin. Tekrar tekrar ayni paragraflari okumak gerekiyor anlayabilmek icin. Vakit gecirmek icin okunacak bir kitap degil.