E-Dergi

Yabancı, çok değişik, çok acayip, oldukça etkileyici bir kitap. 1957 nobel edebiyat ödülü almış. Meursault, romanın khramanı. “Annem bugün öldü, belki de dündür” diyecek kadar duygularını kaybetmiş, ruhsuz, hayattaki hiçbirşeyi umursamayan, duyarsız, neredeyse bir karakteri olmayan, sürüklenen bi adam. Resmen okurken sinir oluyosunuz. Yazar bu psikolojik resmi o kadar güzel çiziyor ki, kitabı elinizden bırakamıyorsunuz. Mutlaka okunması gereken bi eser.

Uzun zamandır merak ediyordum Ahmet Ümit eserlerini. Aşkımız eski bir romanla başladım. Oldukça basit , anlaşılır bir dille yazılmış, hikayeler muhteşem bir kurguya sahip olmasa da, sürükleyici, katili ve cinayetin nasıl gerçekleştiğini merak ediyorsunuZ. Konsantrasyonumuzun düştüğü bu Corona günlerinde rahatlıkla , sıkılmadan okunabilecek bir kitap.

Herbiri; farklı coğrafya, farklı insanlar, farklı zaman diliminin yer aldığı 5 kısa hikayeden oluşuyor. İlk kez Zweig okuyorum. Sabahattin Ali’nin hikayeleri gibi bizden birileri değiller kahramanlar, bundan dolayı olsa gerek alışmaya çalışıyorum. Sıkılmadan, heyecanla bir çırpıda okudum.

Ses, 5 kısa hikaye’den oluşuyor. Hikayeler, hayattan kesitler şeklinde, mesela bir çobanla, zengin bir mühendisin yolda karşılaşması, o kısa anda, yaşadıkları, duyguları ve bir insanın hiç tanımadığı birine sebepsiz nasıl kötülük yapabileceği, toplumun farklı kesimleri arasındaki uçurum, şehirlinin egosu, çobanın saf, basit iyi duyguları. Kısacık bir hikaye ne kadar çok şey anlatıyor, hem de neredeyse 100 yıl önce yazılmış. İnsanoğlu hep aynı galiba.

Sabahattin Ali’nin Kağnı’daki hikayeleri o kadar zamanın ötesinde ki, 1935’te yazıyor, ama sanki günümüzde yazılmış gibi. Talihsiz bir şekilde öldürülmüş olması ne acı , ne büyük kayıp ülkemiz için. Her kitabı gibi Kağnı da müthiş, mutlaka okunmalı.