E-Dergi

kuru bir dille yazılmış,konu değişikliği ve çekiciliği olmayan klasik eserlerin basit türlerinden biri.okunmasına çokta gerek yok

genel anlamda bildiğimiz konular,ancak bilinenler bile necip fazılın kaleminden ayrı bir lezzet.islami davalarda hemen yargıya varmak hem yanlış hemde güç bir iş.kişi bir anlık nefsi aldanışlarda bulansada,aklı selimle davranıp,fikir edinmek lazim.ve tabi bu konularda bir iki kaynakla sağlam bilgiler edinmek zor.ancak necip fazıl müracaat edilecek sağlam kalem ve kaynaklardan

son derece akıcı bir dille yazılmış,edebi tarafı çok güçlü bir roman.elinizden bırakamıyorsunuz.kimya hatun,sorgulayan,akıllı bir kadın.ancak asi olduğu kadar teslimkar ve itaatkar.belki önemsenmeyişinin verdiği bir ürkeklik.şems ile ilgilikısma gelince,açıkcası hakiki anlamda aşık birinin yapabileceği durumlar değil sergilediği tutumlar.aşkın kişiye şuurunu kaybettirdiği bilinen bir gerçek ama aşk incitir mi diye düşünüyor insan.şunuda eklemek gerekir aşkla mantığı yan yana koyunca hata ederiz.esas aşkı mevlana ile şems arasında görüyoruzki gerçek bir biz olma ve benlerin ortadan kalkması hali.şemsinde dediği gibi tutsakların çok bilmemeleri gerekir.bunu düşününce kimya hatunun sonunun onun için en hayırlı son olduğu kanaatindeyim.kırılgan ruhların,dünya sürgünlerinin uzaması,aynı zamanda ızdıraplarını artırmaktan başka bir şeye yaramaz.bütün kebikeçlere tavsiye edeceğim bir kitap.

yazara göre dünyada donmuş tani var olan tek medeniyet batı medeniyeti.batı medeniyetinin temeli ise şu diyalogta yatıyor sanırım:avrupalı afrikalıya sorar:sizin topunuz,tankınız,teyyareniz yokmu?afrikalı cevap verir:hayır bayım,biz vahşiyiz.burada vahşiliğe bakış açısı çok önemli tabi.doğru bir tespit daha varki,medeniyet kabul gören,uygulanmaya çalışılansa;evet tek medeniyet batı medeniyeti.çünkü neredeyse tüm dünya yaşam koşullarını batı medeniyeti normlarına dayandırmaya çalışıyor.bir nokta daha varki idrak edebildiğim kadarıyla katılmıyorum:iman ve türklük.arasında bağlantı yokki.iman evvela insan olmakla alakalı,türk olmakla değil.bir millet şuurunun değil,ümmet şuurunun bizleri güçlendireceği ve birleştireceği kanaatindeyim.ismet özeli tam kavramak zor.ama kafasını karıştırıp,yeni meselelere merak sarmak isteyenler okuyabilirler kitabı.

hayayya ne çok açılan ve kapanan kapı var.marifet kapanan kapılardan hızla uzaklaşıp,doğru kapıları açmak.yaşananlar karşısında dağ gibi durabilmek zor belki ama,marifet başını eğmek yerine onurlu bir şekilde kırılmakta.ve aşkına sahip çıkmalı insan,sonraları düşünmek yerine anları değerlendirmeli.ve zehra kadar güçlü ,cesur olmalı.yanlış hesaplar gittikleri yerlerden dönerler,iş o ki doğruluğunu koru,inancını yitirme.bir nefeste içilen ,biraz klasik ama içimizden,sıcak bir öykü.dışımızda olanları anlatmak,bizi ütopyalardan haberdar etmekten başka bir işe yaramaz