“Her insanın toprağına bastığı, havasını soluduğu yere borcu vardır”
Kendimi tanımaya başladığım ortaokul sıralarından bu yana, önce günlükler tutarak başlayan yazma serüvenim, Orta okuluna devam ettiğim Edirne Ticaret Lisesinde Edebiyat öğretmenim Ali Açıkalın’ın öncülüğünde edebiyat yönelimli öğrencilerle birlikte yayınladığımız “Ticaretten Yankılar” adlı aylık okul dergisinde yayınlanan derleme fıkra ve şiirlerle bir ivme kazanarak devam etti.
Öğretmenlik yaptığım tüm kent ve kasabalarda duyarlı bir eğitimci olarak, çocuklar, çevre, engelliler ve yaşlılar olmak üzere ilgili gözlemlerimi yerel gazetelerde okuyucularla paylaşmayı gelenek haline getirdim. Hatta bu süreçlerde bazı gazetelerin, dergilerin yazı işleri müdürlüğünü üstlenirken editörlüğünü de severek gerçekleştirdim.
Yazıya döktüğüm düşüncelerimin okurlarıma ulaşması için bana sayfalarında yer ayıran, Edirne Ticaretten Yankılar, Edirne Hudut, Edirne’nin Sesi, Keşan Önder, Keşan Halkınsesi, Küre’nin Sesi, Devrek Ekspres, İzmir’in İncisi Karşıyaka, Bandırma Banses, Bandırma Gerçek, Mavididim, Didim Özgürses, Didim Mavi posta, Didim Voices, Didim Gazete 2000, Didim Pozitif Bakış, Didim Ekspres, Didim Gündem, Didim A Haber, Didim Mavice, Didim Sevgi Gönüllüleri, Yeni Didim, Söke Gündem 09, Söke İyonya, Söke Gerçek.
İşte 1969 yılından 2019 yılına dek biriktirdiğim makale ve düşünce yazılarımdan bir demet
