Virgül’ün bu sayısında İrvin Cemil Schick, geçtiğimiz yıllarda yayımlanan iki kitap üzerinden, özellikle Şarkiyatçılık ve toplumsal cinsiyet konulu çalışmaların güvenilirliğini tartışıyor. Schick, “Şark’ı Bilmeden Şarkiyatçılığı Değerlendirmek” başlıklı yazısını şöyle noktalıyor: “Sömürgecilik-sonrası kuram ve kültür araştırmaları, aslında son derece somut olan nesnelerinin bu somutluğunu göz ardı ederek kelime ve mantık oyunlarıyla iştigal etmeyi sürdürdükçe, bu tür lafü güzafı karşımızda bulmağa devam edeceğimize şüphe yok.”
Oğuz Eren bu kez “cinsi latif” polisiyelerini ele alıyor. Halide Edip Adıvar’ın Yolpalas Cinayeti, Güzide Sabri’nin Neclâ, Peride Celâl’in Ben Vurmadım, Nihal Karamağaralı’nın Esrarengiz Çorap, Zuhal Kuyaş’ın Sonuncu Oda, Pınar Kür’ün Bir Cinayet Romanı, Perihan Mağden’in Haberci Çocuk Cinayetleri, Nihan Taştekin’in Kertenkelenin Uykusu, Esmahan Aykol’un Kitapçı Dükkânı ve Şebnem Şenyener’in Dansözün Ölümü adlı kitaplarını merceğe aldığı yazısının sonunda, 1933’ten 2008’e kadın yazarların kaleminden çıkma polisiyelerin bir listesi de yer alıyor.