Masumiyet Müzesi (Ciltsiz) Hakkındaki Yorumlar

Takıntılı bir tutkunun hastalıklı hali hem hem içerik hem de üslupla ancak bu kadar iyi hissettirilebilirdi.

Çok güzel bir kitap. Yıllar önce okumuştum. Daha sonra tekrar okumak ve kütüphanemde bulundurmaK için aldım

Kendini tekrar eden paragraflarla sıkıcı bir metin.

Bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine aldım yakın zamanda okuyacağım.

Kitabı okuduktan sonra imkanınız var ise lütfen müzesine de gidiniz. Kitabı okumanızı tavsiye ederim.

orhan pamuk'un ilk kitapları daha güzeldi

Beklediğim kadar bir kitap değildi, ama okunmaya değer yine de.

Roman sonrası Masumiyet Müzeside gezilirse her şeyiyle hayalde canlanan bir eser..

Orhan Pamuk'un popüler kitaplarından biriyle daha karşı karşıyasınız...isterseniz okuyun.

İnternette yazan yorumlardan etkilenseydim, “Füsun’u ne sevmiş be helal olsun işte gerçek aşk budur, şimdiki aşklar yalan” dediğim romanın başkahramanı Kemal Bey’i tanıyamayacaktım. Orhan Pamuk’un altı senelik çalışmasının emeği olan bu romana hakkını vermek şart! Başkahramanımız Kemal Bey’in, kitabın başlarında okuyucularımızın yadırgayacağı davranışlarda bulunması romanı okunmaz bir hale sokmuş olabilir. Ama kitabın sonuna kadar gittiğinizde Kemal Bey’in Füsun’a olan aşkının yeryüzünde çok nadir olduğu ve “seni seviyorum” cümlesinin havada kaldığı ilişkiler içinde olduğumuzu fark edeceksiniz…

Masumiyet Müzesi bana göre kaliteli okur turnusoludur. Az çok Pamuk'un kalemine aşina okurun bu kitabı beğenmemesi Pamuk'u yeterince anlayamamış olmaktır. Bu yüzden bu okurlara önerim önce kurgu türünde olmayan eserleriyle Orhan Pamuk okumalarına başlamaları; İstanbul - Hatıralar ve Şehir iyi bir başlangıç olacaktır. Bunun dışında, daha çok çok satan ve hızlı okunmasından başka numarası olmayan kitapların müdavimi olan okurların da popülaritesinden dolayı Masumiyet Müzesi'ni satın alıp sonra da sıkılıp yarım bırakmaları anlaşılır; okumak için çok yanlış bir tercih yaptıklarını belirtmek isterim. Velhasıl, Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk'un en iyi birkaç kitabından biridir.

okuduğum en sürükleyici orhan pamuk kitabıydı.

orhan pamuk tarzı kitaplardan değil. hiç beğenmedim. aşırı derece de cinsellik ön planda. ben beğenmedim.

Orhan pamuk hayranı olmama rağmen okurken büyük bir sabır sınavından geçtiğimi düşünmedim değil ...Yaşanmış bir olayın anlatılıyor olmasının etkisinden olsa gerek o dönem özellikle kitapta bahsedilen yerlere, istanbul'a bakışım değişmişti.

Açıkçası nedeninin bilmemekle birlikte kendisine antipati duyduğum bir yazar olmasına rağmen her okuduğum da arkadaş bu kurguyu bu kelimeleri nereden bulmuş bu adam diyerek büyük hayranlık yaşıyorum:)Kitaba gelince ne diyeyim yaşayarak okunası bir eser arıyorsanız kaçırmayın hemen alın kitap bitecek ama siz hal o dünyada kalacaksınız..

Kitabı büyük umutlarla almıştım fakat bazı sahnelerinde ciddi anlamda sıkıldım ve atlamak istedim. Kitap bazı yerlerde çok akıcı bazı yerlerdeyse hiç ilerlemiyor ama yinede okunması gereken kitaplardan biri diye düşünüyorum.

kitaba ilk başladığımda takıntılı bir aşk,abartılmış mı diye düşündüğüm çok oldu.olayı çok detaylı bir dille anlattığını düşündüm,ama sonrasında bunu okuyucuyu konuya daha fazla çekmek için yaptığını anladım ve orhan pamuk bir kez daha bunu başardı.yazar,kitabında kendi hatıralarımızı ve mutluluğumuzu başkalarıyla paylaşmanın,sevdiğimiz şeyleri,eşyalar vb..karşılık beklemeden birine vermenin çok anlamlı olduğunu vurguluyor.bu kitapta aslında takıntılı aşk gibi anladığımızın gerçek bir aşk olabileceğini de anlayabiliriz.ayrıca gezme fırsatımızın olmayacağı bir çok müze hakkında da bilgi sahibi olabiliyoruz.yazarın göz yaşlarını tutmak istediği anlarda benim de duygulandığımı itiraf etmek isterim.kitabın son bölümünün adı mutluluk.hem bana hem de sizlere merak edeceğiniz son bölüm olsun diye o bölümü okumadan yazmak istedim bu yorumu.ve yeni Orhan Pamuk kitaplarını okumaya her zaman ki gibi devam bence.ayrıca resime ve sanata,bilgiye önem vermesi bence en üstün tarafı yazarın.içtenlikle tavsiye ederim.

Orhan Pamuk' un okumaya çalıştığım ikinci kitabıydı bu,ilk okuduğum kitabında olduğu gibi yarım bırakmadım zorlayıp bitirdim ama kitap bence tek anlamı ile bir zaman kaybıydı.Birçok gereksiz ayrıntı ve aşırı tekrardan ibaretti insanı sıkmaması elde değil.Açıkçası bundan sonra bi daha Orhan Pamuk, mu asla....

orhan pamuk'un diğer kitaplarıyla kıyaslanmayacak derecede sıradan bir romanı. eserin sırf müze için zorlama bir şekilde yazıldığı belli oluyor..

Okurken zevkle başladım, ama sonra çok sıkıldım. Detaylar rahatsız etti. konu çok uzadı. Neyse ki sonunda konu toparlandı ve bitti. Etkileyici yanı ise; gerçekte bu müzenin oluşturulması bence. Çok ince bir düşünce ve titiz bir çalışma.

Orhan Pamuk'un güzel başlayıp, rutinleşen ve sonrasında son derece keyifli biten hikayesi sonrası mutlaka gidip müzeyi gezmek isteyeceksiniz.

Orhan Pamuk un okuduğum ilk kitabı masumiyet müzesi ..kitabı bitirdikten sonra heralde uzun bi süre orhan pamuk okumam dedirtti bana.kemalin füsuna duyduğu bu saplantılı aşk o kadar gereksiz ayrıntılarla anlatılmış ki okurken ruhumun daraldığını hissettim.gerçek bir hikayenin orhan pmauk tarafından ele alınıp yazıldığı duygusunu uyandırsa da roman tamamen kurgu.kitabın tek büyüleyici yanı yaşanmış bir hikayeyi anlatmış olması olablirdi belki benim için ama malesef öyle de değilmiş.hayal kırıklığı oldu benim için bu kitap.

ben hayatımda boyle bi hayat görmedim aşk keder üzüntü herşeyiyle bir ayrı harika diyebilirim. ben kitabı okumadan müzesine gittim şu anda kitabım bıtmek üzere ve biter bitmez de tekrar gidecem. kitabı okuduktan sonra da kesinlikle o beyoğlundaki müzeye de gitmenizi tavsiye ederim. herşeyiyle çok iyiydi.

mükemmel... her yazarın bu kitabı keşke ben yazmış olsaydım diyebileceği türden... dili anlatımı, olay örüntüsü, aktarımı, gerçekliği... ellerine sağlık Orhan Pamuk...

Çok güzel ve sürükleyici bir kitap. Okurken olayların yanımda geliştiğini hissettim. Gerçekçilik ön planda tutulmuş. Orhan Pamuk uzun tasvirlerle bizi romanın içine adeta kondurmuş. Herkese tavsiye ederim...

Çok müthiş bir kitap değil. Beni çekmedi. Çok ayrıntı insanın içi bayılıyor okurken.Hani müzesi falan olmasa gerçekliğine inanılır gibi değil. Bu kadar saplantı, bu vıcık vıcık aşk...

İyi işlenmiş bazen fazlaca iyi işlenmiş bazen fazla işlenmiş okunması gereken bir aşk romanı

füsun ve kemalin aşkını tane tane her bir ayrıntısı ve görüntüsüyle okumak eğlenceli. orhan pamuk un kalemini sevenlerin seveceği bir eser.tavsiye ederim.

Daha kısa olsaydı daha güzel olabilirdi gereksiz uzatılmış. Başlar da çok keyif alarak okudum fakat sonları bitmek bilmedi

Keşke bu kitabını hiç yazmasaydı Orhan Pamuk. Hiç bir şeye benzemiyor. Gereksiz uzatmalar ayrıntılar. Orhan Pamuğun en kötü kitabı

İlk okuduğum Orhan Pamuk eseriydi.güzel bir aşk hikayesi.ağır bir edebiyat eseri yazmış yazar.

Orhan Pamuk uzun soluklu bir kitap yazmış. Aşk detayları çok fazla olmuş. Biraz daha kısa olsaydı daha akıcı olabilirdi.

İlk çıktığı zaman alıp sıkıntıdan birkaç sefer elimden bıraktığım bir kitap oldu. Sanırım bu kadar uzun cümleleri ve detaylı aşk tariflerini bünyem kaldırmıyor.

bu kitap bende uzun süredir var ama yeni okuma fırsatı buldum gerçekten aldugı bütün ödülleri hak ediyor Orhan Pamuk .. tutkulu ve hüzünlü bir hikaye

İyi harmanlanmış tutkulu bir aşk hikayesi...

ben de bu kitabı tavsiye üstüne aldım evet konu gzel ama inanılmaz uzatılmış bir cümle 2-3sayfa kadar anlatılıyo özellikle bazen kısmı beni çok sıktı.bazen bazen...daha yalın yazılsaymış daha okunabilir bi kitap olurdu

bence söylendiği kadar güzel bir kitap değil çok sıkıcı...

Orhan Pamuk'un içinde gerçek Orhan Pamuk'un da geçtiği aşk kitabı. Aşkından sapıkça takıntılar edinen bir adamın müzesi. İlginç.

Orhan Pamuk gerçekten Nobel ödülünü hak ediyor. Müthiş bir aşk hikayesi.

orhan pamuk nobel ödüllü tek yazarımızdır. türk dili ve edebiyatı bölümü okuduğum için kitaplara karşı fazla bir tutkum var. kitap, okumaya başladığım ilk cümlesinden son cümlesine kadar sürükleyici. herkesin okumasını tavsiye ederim

güzel buldum yalom tekrar kalitesini ortaya koymuş ancak kitapta gereksiz ayrıntılara fazla yer verilmiş sonlara doğru heyecan artıyor insanı sürüklüyor..beni en çok etkileyen kısım avukat ile dolandırılan psikiyatr arasında geçen diyalog..

orhan pamukun çoğunlukla 1975-1985 yılları arasında geçen ama 2005’e kadar da süregelmiş son romanı.konu edindiği dönem son derece güzel anlatmış,insanda nostalji hissi uyandırıyor. okudugum en guzel kitap değil muhtemelen her okuyan kendini fusun'la/kemal'le özdeşleştirmektedir. galiba kitabin basarisi yasak ask romani olmasindan kaynaklaniyor biraz da...
daha önce hiç orhan pamuk okumadığım için yazarı tanımak amacıyla aldığım 5 günde bitirdiğim son gün 250 sayfa okuduğum çok çok degisik bir romandır. değişik burada hafif bir sıfat olarak kalmış olabilir ama benim anlatmaya çalıştığım hakikaten değişik olduğudur. yazarın eski kitaplarını ve tarzını bilmeme rağmen öncelikle cümleleri ağırlaştırmadan mükemmel anlaşılabilirlikte ve sade anlatımındaki tasvir gücü cidden başarılı. sahneler, dekorlar ve kişilerin bakışları bile gözünüzün önünde canlanabiliyor. abartılı anlatmam gerekirse öyleki nerdeyse evin içindeki kokuyu bile duyabilirsiniz. kişiler, karakterleri ve psikolojik durumları üzerinde ciddi bir çalışma var. ya da hakikaten çok iyi bir analizle çevresindeki benzer karakterlerden alınmış. çünkü karakterlerin olaylar karsısındaki tepkilerinden ve alışkanlıklarından kahramanları tanışıyormuşuz hissi yayılıyor. en görülmek istenmeyen takık ve bağlanmış yanları anlatırken bile rahatsızlık duymuyorsunuz. aslında bu hoşunuza giden bir rahatsızlık. cidden farklı, güzel ve dediğim gibi değişik bir kitap.
Orhan Pamuk’un hiçbir romanını okumamama, siyasi görüşleri hakkında hiçbirşey bilmememe ve Nobel aldığında benim bile garipsememe rağmen, nötr biri olarak diyebilirim ki çok kısa bir zaman içerisinde az çalışılarak yazdığı, sanatı depresyon ve kötüleme sanatı sanan, eleştirmekten ufukları daralmış başka şey göremeyen bir çok yeni donem yazarla mukayese edilemeyecek başarıda kendisi. de, ki eklerini halen karıştıran bir toplumun üyesi olarak ne derece önemli ama...
tebrikler Orhan bey,

kitabı arkadaşlarımdan duyduğumda büyük merakla aldım ama çok hayal kırıklığına uğradım çok yavaş ilerliyor, okurken çok sıkıldım.

592 sayfa boyunca Füsun,Füsun,Füsun diyor ve siz bunu sıkılmadan okuyabiliyorsunuz.Çok beğendim............

Orhan Pamuk'un başka romanlarını da okuduğum için şunu söyleyebilirim ki aşkı en iyi anlatan Orhan Pamuk kitabı. Aslında okuduğum kitaplar arasında da aşkı en iyi anlatan kitap. Kitap, aşkı bir çok yönüyle anlatıyor. Bazen Dostoyevski'nin Budala'sına yaklaşıyor zaman zaman da Tolstoy'un Diriliş'ine. Bir taraftan da geçtiği dönemin siyasi ve sosyal analizini yapmayı da gözümüze sokmadan başarabiliyor. Yazarın sayesinde zengin İstanbul ailelerinin dünyasına da girme şansı buluyorsunuz.

Bu okuduğum ilk Orhan Pamuk romanıydı, açıkçası biraz da aldığı ödülü bir Türk olarak eleştirel değerlendirebilmek adına da okumak istedim, romancılığının nasıl olduğunu görmek istedim. Ama hayatımda hiçbir kitabı sonuna kadar okumayamadan yarım bırakılmış haliyle hiç bu kadar çok bir köşeye atmak istememiştim. Gerçekten son derece abartılmış, sıkıcı buldum. Yaklaşık 600 sayfalık kitapta beni heyecanlandıran yaklaşık 50 sayfalık bir bölümüdür ve çok ciddi söylüyorum arkadaşlar, bu kitapta anlatılanlar ortalama 100 sayfada da anlatılabilirdi. Ama Orhan Bey gereksiz ayrınlarla kitabı 600sayfaya kadar genişletebilmiş, başarı sayılabilir... Seçici bir okur olarak okumayı düşünenlere tavsiye etmiyorum, eğer "zaman benim için değerli" diyorsanız...

orhan pamuk hayranıyım.nobel ödülünü de hakketmişti zaten. ama bu son kitabı beni çok şaşırttı. çok yavandı. kemal beyin eşya toplama hastalığı baydı resmen. bir de füsunların evinde geçirdiği 7 yıl ne saçmaydı ya.. kitap hiç bi şekilde füsun karakteri üzerinde durmadı.kitap bitti ama hala füsunu tanıyamadık, neler düşündüğünü , neler hissettiğini öğrenemedik. kitapta son kısımda müzelerle ilgili gereksiz yersiz bilgiler veriliyor. satır atlaya atlaya okudum ya o kısmı.

kitap genel olarak güzel..ancak bazı kısımlar biraz sıkıcı oldu okurken..ama yinede okunması gereken bir kitap..bu hikayeyi marquez'in 'kolera günlerinde aşk' kitabında geçen hikayeye benzettim..

Elimden düşüremediğim etrafımdaki hiçbirşeyin dikkatimi dağıtamadığı bir solukta okuduğum ve konunun işlenişini çok beğendiğim tam bir Orhan Pamuk romanı.

çok başarılı buluyorum. hikayede sonuca gidene kadar anlatılan konunun içeriği, o günün istanbulunu anlatımını,insan ruhunun bu kadar derinine inebilmesini çok etkileyici buldum. araç olarak aşk konusunun seçilmiş olması vermek istenen mesajı daha anlaşılır yapmış...çok etkileyici. bence orhan pamuk günümüz türkiyesinin dosteyeskisi yada tolstoyu.çok başarılı.