Şamil Tayyar’ın Kıt’a Dur’u yazmasının nedeni geçen yıl yayımlanan Operasyon Ergenekon adlı kitabı olmuş. Genç okurdan gelen “28 Şubat süreci nedir!” türündeki sorulara cevap verebilmek için bu eseri yazmaya karar vermiş. Kitapta bu sorunun cevabını net olarak buluyoruz: 28 Şubat demokrasi tarihine kara bir leke olarak geçerken, 27 Nisan’da verilen e-muhtıra neden hedefine ulaşmadı! Her iki olay neredeyse birbirinin aynıydı. İkisinde de iktidarda “dinci” bir parti vardı ve laiklik tehlike(!) altındaydı. Bu nedenle silahlı ve silahsız kuvvetler işbirliği yaparak bu tehlikeden Türkiye’yi kurtarmalıydı. Böyle düşünen güçler ilkinde başarıya ulaşmakta zorlanmamıştı. Refahyol hükümeti 6 ay gibi kısa bir sürede dağıtıldı; yerine, kimi tehditle, kimi vaatle, kimi parayla partisinden kopartılan vekillerle Meclis’teki aritmetik değiştirilerek bir koalisyon kuruldu. Peki, ne oldu da 28 Şubat’ta başarıya ulaşan güçler 27 Nisan’da büyük bir hüsran yaşadı. Tayyar bunun sırrının iktidar partisinin gösterdiği duruşta gizli olduğunu düşünüyor. RP-DYP koalisyonu sırasında yaşanan Susurluk Olayı’nın hükümetin aleyhine kullanıldığını, aynı çetenin hamisi olan Ergenekon’un ise 27 Nisan sonrasında hükümetin en güçlü silahı olduğunu ifade ediyor. Komuta kademesiyle kurulan sağlıklı ilişkilerin ve e-muhtıranın ertesi günü iktidarın yaptığı “Diklenmiyoruz, dik duruyoruz” açıklamasının yeni bir 28 Şubat darbesini engellediğini söylüyor. 10 yıl önce kaybeden Türkiye bu kez tecrübesiyle kazanmayı biliyor. Kitap, bu tecrübenin serencamını da anlatıyor (hatırlatıyor) okuruna… Başka neler mi anlatıyor…Alın kitabı okuyun ve öğrenin
