Yazarın dili oldukça eleştirel ve suçlayıcı olduğu için şimşekleri üzerine çeken bir kitap. Bir ebeveyn olarak kişileri, kahretsin ben nasıl kötü bir insanım/anne/babayım, noktasına getirebiliyor. Veya bir çocuk olarak kişileri, annem ve babam bana neler çektirmiş de anlamamışım, şimdi anlıyorum noktasına getirebiliyor. Ancak en olumsuz örnekleri ardı ardına sıralayıp da bunu kitap başlığında olduğu gibi tüm ailelere genellemede bir yanlışlık olduğunu düşünüyorum. Yazarın dini değerlere değen noktalarda yaptığı suçlayıcı ifadeler beni en çok rahatsız eden bölümler oldu. Hz. İbrahimin oğlu İsmaili kolayca kurban edebildiği örneği bence ilahiyat bilgisi olmadan örnek olarak verilemez. Sonuçta oldukça kışkırtıcı ve sorgulayıcı bir eser. Literatüre katkı açısından, negatif uç boyut olarak elbette nazarımda değerli.