Kalanlar Hakkındaki Yorumlar

Yine Tezer Özlü'nün sonbaharı, gözlere çöken grileri ve kuytulukları var kitapta. Bir kez sevdiyseniz, onun tüm kitaplarında bulmaktan garip bir tat aldığınız o duygu. Kederli elbette ama o kadar insana özgü ki. Kitaplarda anların izdüşümlerini görmekten tad alan herkes okumalı.

Sezer Duru tarafından düzenlenmiş bir Tezer Özlü kitabı. bütün Tezer Özlü yazıları gibi o da vurucu, dengeleri alt üst edici bir tarzı, anlatımı var. resmen yaşıyorsunuz anlatılanları sanki yazan kendinizmişsiniz gibi. yüreğinize işliyor. kitap sizi sürüklerken yoruyor da, ama güzel bir yorgunluk. kesinlikle okunası kitaplardan. bütün Tezer Özlü kitapları gibi...

Kitap bir nevi günlük. Tezer Özlü'nün 80li yılların başında Avrupa'nın çeşitli yerlerinde geçirdiği günlerde yaşadıklarını kendi elinden dökülen kelimelerle okuyoruz. Tezer Özlü'nün hüzünden depresyona doğru kayan bir ruh hali var. Adeta sayfaları okurken o acıyı seziyorsunuz. Zaten ölümünden önce derlenebilen son kitabı da olduğunu bilmekten dolayı bir parça daha üzülüyorum. Fakat kitabın muhtemelen bir günlük kafasıyla yazılmasından veya doğru tabir kullanayım derlenmesinden dolayı o daldan dala atlamalar biraz savruk hissettiriyor. Yani bir konuyu okurken bir satır sonra hiç alakası olmayan birinin hikayesini okuyoruz. Böyle devamlılığı olmayan sayfalar, eğer okuduğum bir öykü kitabı değilse, beni çok içine alamıyor.

Yazarın okuduğum ilk kitabı. Öykülerinde o kadar hissediliyor ki, sadece yazdıklarına bakarak depresyon tanısı konabilir.

Bir kadın nasıl düşünür nasıl cümle kurar diye almıştım, elimde önemli bir örnek oldu.

Tezer Özlü’nün okuduğum ilk kitabı. Başlangıç olarak doğru bir tercih yapıp yapmadığımdan emin olamadım çünkü adından da anlaşılacağı gibi Tezer Özlü’den geriye kalanlar birleştirilerek bir kitap oluşturulmuş. O yüzden biraz fazla parçalara ayrılmış gibiydi benim için.

Anlatımı kendine özgü. İlk defa Tezer Özlü okudum ama gerçekten tarzını sevdim. Başka kitaplarını da almak istiyorum.

Tezerin her kitabi birbirinden efkarli mukemmeeeel

dilini sevdiğim bir yazar, bütün kitaplarını okuyacağım

Güzel akıcı bir kitap. Özlü'nün dili diğer eserlerinde olduğu gibi: içten ve olayları size yaşatan şekilde. Toplumsal baskılara farklı bakış açıları da sunan anlatıma devam etmiş. Okunmalı.

Karamsar bir kitap ve cok yogun yazılmıs bır kıtap. Kısa olmasına karsın hemen okunup bitmiyo etkı bırakıyor

Okudum ama aklımda ne kaldı,beni ne etkiledi söylemek zor. İnce olmasına aldanmayın oldukça yoran bir kitap oldu benim için.

kitabın son sayfasında şu sözler yer alır:"Peki,o zaman neden en çok sözcüklerde ,kitaplarda yaşadım.Çocukluğumda ,Dostoyevski'nin nihilist karamsarlığı ve olağanüstü insancıllığı,sonraları Pavese'nin büyük yaşam ve ölüm arayışı,intihar özlemi ve şimdilerde Peter Weiss'in faşizm ve insanın insan tarafından öldürülmesi mekanizması karşısındaki insancıl direnişini duymak,bilmek,okumak,algılamak yaşamının en önemli karşılaşmaları değil mi?"
Tezer Özlü'nün her kitabı gibi mutlaka okunması gereken kitabıdır.

''İki sinema bileti alıyorum. Yanıma kimse oturmasın istiyorum.'' cümlesinde tüm kitabın özü yatıyor... Özlü' nün altı çizim çizim çizilesi ve arada açıp hatırat edilesi kitabı diyebilirim.

bu kitap sayesinde kocaman bir tezer özlü tanıdım. sanki kör bir dahinin aydınlık dünyasını kavrayabilecek beceriklilik gerekiyor... bence herkes değil, anlayabileceğine güvenenler okumalı... ve öyle ya da böyle, anlamalı.

tezer ozlu deyince hiç düşünmeden alırım kitaplarını. bu kitaptan da en az diğerleri kadar memnun kaldım. Okumalısınız