Atsız gerçekten dik başlı, kalemini muadilleri gibi bir oraya bir buraya bukecek bir insan değil. Apaçık, Cumhuriyetin ilk dönemlerinde yaşanmış bazı saçmalıkları çok ağır eleştirmiş, bu konuda da kesinlikle haklı ama bu hiciv eserler bir hakaret veya o dönemde yapılan her şeyi yanlış görüyor gibi yorumlanmamalı. Kendisini memnun eden birçok devrim de yaşandı bu dönemlerde, sadece yöneticiler ona göre doğru bir anlayış benimsemediği için ağır bir dargınlıgı söz konusu. Yani bu hikayeler pek çok eleştiri getirse de döneme, Atsız'ın o dönemin adamı olan büyük insana methiyeler düzdüğü de oldu, özellikle o büyük adamın ölümünden sonra başlarda ona karşı bazı haksızlıklar yaptığını anladı ve o kişiye eleştirilerini biraz hafiflestirdi. Bu onun dergisini yazılarını takip edenlerce kolayca anlaşılır.