Çocukla bağ kurmaktan, çocuğu hissetmekten yola çıkıyor aslında, korkulan anıları unutturmaya çalışmanın doğru olmadığına, sebeplerine, doğru davranışın ne olduğuna değinilmiş. İletişim kurulabilecek doğru zamana, buna nasıl zemin hazırlanacağına... vs. Ve en sevdiğim kısmı gerçekçi yaklaşıyor, her zaman işe yaramayabilir, yanlış davranabilirsiniz, kontrolünüzü kaydedebilirsinizi de eleştirmiyor, aksine doğal karşılıyor. Çocuk gelişimi konusunda yetkin kişilerin dahi kendilerini kaybetttikleri zaman söylediği sözlere yönelik itiraflarına yer vermiş mesela.
Samimi geldi bana. Eleştirmiyor insansın sen de en nihayetinde diyor alttan alttan. Ben genel anlamda çok beğendim ve çok faydalı buldum, tavsiye ederim.