İlk sayfadan beni içine çeken kitap son sayfasına kadar da heyecanını sürdürdü. Kitabın kapağını kapattığım ana "Vay anasını" dedim resmen.
Yazar gerçekten kendini aşmış. Nasıl bir hayal gücüdür, nasıl bir araştırma sonucu yazılmış bir kitap. Mars'a gitmiş oralarda biraz yaşamış gibiydi sanki. Birde o kimya, fizik, botanik, mekanik bilgileri ve bunların kitapta bilgi gibi insanı sıkacak şekilde değil de, olmazsa olmaz, bir gereklilik gibi serpiştirilmesi en beğendiğim özelliklerinden biriydi.
Kitapta hoşuma giden bir diğer özellikte Mark Watney samimiyetiydi. Onun günlüklerindeki konuşma tarzı, paylaşımları, kendi içinde çatışmaları, Onun değimiyle tam "sıçtık!" dediği anda bulduğu çözümler...