bir yanda Breuer'in doğruları, diğer yanda Nietzsche'nin doğruları. Breuer anlatırken siz de onunla birlikte Nietzsche'yi haksız çıkarmaya çalışıyorsunuz ama Nietzsche konuşurken de onun felsefesinin sağlamlığını hissediyorsunuz. Freud'un da aynı zamanda yaşaması değişik bir kurgu ama onun fikirleri çok fazla işlenmemiş kitapta. Başlarda yaşadığınız ikilem sona yaklaştıkça Breuer ve Nietzsche birbirlerinin ortasını buldukça sona eriyor. Ayrıca Yalom'un kişilere ait tasvirleri, yaşadıklarını anlatışı da çok kuvvetli. Özellikle Salome'nin güzelliğine ve kendinden eminliğine ait tasvirler, ve Nietzsche'nin acı çekişlerinin tasvirleri oldukça etkileyici.