Şiir kitapları biraz nankör. Bir günde bitiyor. Dün sabahtan akşama kadar okundu geçti. Biraz da şiirlerin kısalığı ve ekseri satırların birer ikişer kelime olması vardı. Benim için çok çarpıldığım bir kitap olmadı. Benim bildiğim Murathan Mungan şiirleri, Yeni Türkü'nün bestelediği şiirlerdir: Maskeli Balo'dur (farklı bir yorum isterseniz Yaşar versiyonu şiddetle tavsiye!), Fırtına'dır, Dönmek'tir, İstersen Hiç Başlamasın'dır illa ki Çember'dir ve elbette Olmasa Mektubun'dur (Allahım inşallah unuttuğum yoktur). Bu dağ tandanslı şiirler biraz yavandı sanki. Bir tek "Af" isimli bir şiiri vardı. Ona çarpıldım işte. Şimdi tekrar baktım adından emin olmak için, bir daha çok sevdim. İşte bu tam bir Mungan şiiri. Vurucu, can yakan, silkeleyip kenara bırakıveren... Belki biraz daha külliyatına girmek gerektir özümsemek için bilemiyorum altan. Beni yakalayamadı kitabın geneli, en özet haliyle böyle açıklarım hislerimi.
