mültecilerin gözünden izliyoruz, yaşama tutunmayı. yaşanmışlığın gölgesinde güneş gibi capcanlı içimize doğuyor remarque sözleri. sınırların, pasaportların, kimlik kartlarının insanı değerli ya da değersiz kılamayacağını anlıyoruz.varlığımızı çevreleyen, belirleyen şeyin insanları sevmek olduğunu; sevginin tek ortak payda olduğunu anlatmakla yetinmiyor yazar. okuyucusunun da kendisiyle beraber bu hareketin içine dahil ediyor. insanları sevmelisin omuz omuza vererek ortak paydada bütünleşeceğiz. anlamı kalmayacak nicelksel araçların sadece nitelik ve insan. diyor remarque.
