Bu okuduğum ikinci Kurt Vonnegut kitabı.
Şampiyonların Kahvaltısı ile üslup açısından benziyor. Bu kitapta daha az da olsa araya kendini katmış, iki karakterin birbiriyle akraba olduklarını ama bunu hiçbir zaman öğrenemeyeceklerini söylemesi gibi her karakteri sonradan kitabın hiçbir yerinde karşılaşılmayacak ayrıntılarla gerçekten yaşıyormuşcasına betimlemiş, yine bilimkurgu hikayeler yazan bir yazara yer vermiş.
Anlatılanları, anlatım tarzını ve dilini sevmeyenler çıkabilir ama ben çok özgün buluyorum ve yazarın diğer kitaplarından da tat alacağıma inanıyorum.
