İmam İz b. Abdüsselam, kendi döneminde en büyük müçtehid imamdır. İmam İbn Teymiyye dahi ona asrının Fakihi ünvanını verir. Kendi dönemindeki diktatör sultanlara karşı aslan gibi haykırmış, onlara asla taviz vermemiş ve bundan dolayı çok cefa çekmiş mücahit bia imamımızdır.
Hâfız ve Şeyhu’l-İslam İbn Dakik el-İd (702 h.): “İbn Abdusselam Sultanul-Ülemadır.”
İbn Kesir:“Şafiî mezhebinde son merci idi. Her taraftan fetva için kendisine gelinirdi. Ömrünün sonlarında mezhep taklit etmezdi, ilim kemeri çok genişlemiş, İçtihadına göre fetva verirdi.”
İbn Hacib: “İbn Abdüsselam Gazali’den daha büyük fakihtir.” (Husnu’l-Muhâdara, 1/273).
İbn Rif'a: “Hiç kimse, el-iz b. Abdüsselam ve İbn dakik el-İd’in içtihat derecesine ulaşması noktasında ihtilaf etmemiş-tir.”(Tuhfetu’l-Muhtâc).
İmamı Suyûtî (911 h.): Şeyhu’l-İslam ve Sultanu’l-Ulemadır. Mısır’a girince Zekiyyuddin el-Munzirî (656 h.) edeben fetva vermeyi terk eder ve şöyle der: “Bizler İbn Abdusselam gelmeden fetva veriyorduk. O geldikten sonra fetva mercii onda taayyun etmiştir. Mısır’da ilk tefsir dersleri yapan kimsedir. Çok kerameti vardı. Tasavvuf hır-kasını Şehabeddin es-Suhreverdi tarafından giymiştir. (Husnu’l-Muhadara, 1/273).
Hâfız İbn Hacer el-Askalânî (852 h.): Ders, fetva verir, kitap yazar ve ilimde zirveye çıkıp, içtihat mertebesine çıkmıştır. (Refu’l-İsr an Kudati Mısır, ayn harfinde, 1/102).
