Mekkeli müşriklerin özgürlük ve zenginlik vaadlerine aldanıp Hz. Muhammed'in amcasını öldüren, müslüman olduktan sonra utancından Peygamber Efendimiz'in Gül yüzüne bakamayan Hz. Vahşi'nin pişmanlığına anlatan bu kitabı okurken Hz Vahşi'nin neler çektiğini sanki görüyor gibi oluyorsunuz. Pişmanlığından,utancından Efendimiz'in yüzüne bakamamış ve bakabilmek için senelerce Efendimiz'in yüzüne bakabilecek birşeyler yapmak istemiş ancak bu Peygamberimiz'in vefatından sonra nasip olmuş.Efendimiz zamanında çıkan ve müslümanları çok zor duruma düşüren kendisinin peygamber olduğunu söyleyen bir adamı Efendimiz'in vefatından sonra öldürerek artık O'na bakabilirim artık Gül yüze bakabilirim diye haykırmıştır ve hasreti sona ermiştir.