Bu kitap Kürt- Türk ayrımı gözetmeksizin insanların bir arada nasıl yaşayabileceklerini anlatması açısından önemli. Önemli nokta insanları bir arada tutan şeyin inanç olduğunun vurgulanması. Yazar düşüncelerini karakterler aracılığıyla okuyucuya sunuyor. İnanç konusu aslen Türk olmayan bir kişi, NOYAN, ağzından dile getiriliyor. Yine idealize edilmiş bir tip olarak karşımıza çıkmış olsa da Noyan, sistemetik bir düşüncenin dışa vurumunu başarılı olarak bize yansıtabiliyor. İnsanların hatalarını görebilmesi ortaya çıkacak bir kıvılcım, aslından gönlün ve fikrin katı ve sapık yanlarını yakmaya yetebiliyor. Romanda yer yer aksaklıklar da mevcut. Rojinin kardeşinin Galatasaray gibi bir üniversiteyi nasıl olur da çok çalışmadan kazanabildiği de merak ettiren bir husus. Belki de yazar bunu sadece bir araç olarak kullanmmıştır. İnsanların idealleri doğrultusunda sapmadan gidebilmesinin birleştirici unsur olarak göstermesi açısından güzel bir kitap olduğuna inanıyorum.
