Kemalettin Tuğcu kitaplarını çocukken çok okudum.Bu eserde okuyup beğendiklerim arasındaydı. Her kitabında olduğu gibi bunu okurken de çok ağlamıştım. Şu an olgun aklımla düşündüğümde çocukken vicdani duygularımın gelişmesinde bu kitapların olumlu etkisi olduğunu söyleyebilirim.Fakat şu noktada bunu da belirtmem gerekir ki özellikle anne-babalar bunun dozajını iyi ayarlamalı.Arka arkaya yazarın bir çok eserini okumak çocuk psikolojisine zarar da verebilir.Ben her şeyden önce okumayı sevmenin eğlenceli kitaplarla aşılanacağına inananlardanım.Fakat çocukların bazı duygulara yabancı kalmaması da gerekir.Acımak,üzülmek,empati kurabilmek,hüzünlenmek vs. Bu duygular Kemaletin Tuğcu kitaplarında bolca var.İşte bu noktada seçim ve kontrol ebeveynler de olmalı.Son olarak demeliyim ki usta bir kalem ve edebiyatımızın unutulmazları arasında yer alan yazarımıza saygıda kusur etmemek gerekir .