onu, sylvia yı tanımak gerekir şiirlerini okumak için... üretmek için deliren, o nevrotik o huzursuz kadını tanımak... o aşık, o kıskanç kadını... yazmadan yaşayamayan lakin yazmak için yazamayan o yazar tipi... sevdiğim yakınlık hissettiğim o yazar tipi... bir süre pastalar yemekler pişirdi... bir süre çocuk büyüttü...bir süre deli gibi aşık olduğu kocasını kıskanmakla geçti zamanı...ve aldatıldı... annesi şöyle söylemişti sylvia nın kocasına: ona dikkat et. çünkü o intihar ettiğinde çok küçüktü ve bunu ilgi çekmek için yapmadı... onu bulamamamız için öyle bir yere saklanmıştı ki... o ölmek istediğinde gerçekten ölmek istiyor bunu unutma...
ve hazin son...sylvia tanınmasını sağlayan bu şiirleri yazdığında artık yaşamıyordu sadece yazıyordu... yazacakları bitmiş miydi bilinmez ama o bittiğine kanaat getirdi... çocuklarının odasına sızmamsı için kapı altlarını tıkadı...ve gazı açtı...
bu kadar
