Hatice Kesginin ilk romanı... Güzel bir üslubu var. bir iç konuşma gibi geçiyor bütün kitap. Adem'le 15. yüzyıl kahramanı Firdevsi arasında... Şimdiye dek okuduğum bütün güzel romanlarda olduğu gibi etkileyici bir başlangıcın ardından sizi imtihan eden bir fasıl başlıyor. Bu bölüm yaklaşık 40 sayfa sürüyor, sabırlı olmak lazım. Arkasından gelen bölüm için bu sıkıcı yerin çok lazım olduğu okudukça anlaşılıyor... Ama asıl Firdevsi'nin konuşmaya ve Adem'i iç muhasebeye çekmeye başlamasıyla başka bir hal almaya başlıyor kitap. Firdevsi'nin nasihatini kendi hayatından örneklendirerek vermesi çok ilginç ve nahif. Galiba nasihatçilik böyle olur. Firdevsi'nin dünyevilikle Yada'sını kaybedişi bize, dünyadaki dünyeviliklere savrularak Huri'leri, hem de bizi sadakatle cennette bekleyen, aldattığımız, onları kırdığımız ilhamını veriyor...Ama yine de daha güzel yazılabilirdi. "Hoş kitap" tanımlaması yapılabilir. fazlası değil maalesef.