Gün Uzar Yüzyıl Olur Hakkındaki Yorumlar

Cengiz Aytmatov'un tüm kitapları gibi yine harika bir eser. Kesinlikle tavsiye ediyorum.

öncelikle ben yorumumda çeviriden bahsetmek istiyorum diğer tüm yayın evleri "Gün Olur Asra Bedel" olarak çevirmiştir bu saygın kitabı fakat değerli rusca çevirmeni Mehmet Özgül "Gün Uzar Yüzyıl Olur" demeyi tercih etmiştir.Bu çeviri başlangıcı bile kitabın bütünündeki çevirinin diğerlerinden farkını ortaya koyar.Ayrıca Mehmet Özgül sayın Aytmatov ile biraraya gelmiş ve fikir alışverişinde bulunmuştur buda çeviriyi özel kılar.

kitabı iki ayrı yayınevinden aldım. diğer yayınevi de çok bildik ve güvenilir bir yayınevi idi. burada da kitapları çokça var. lakin ben cem yayınlarının çevirisini beğendim. rusça aslından doğrudan çevirmişler. kitabın ilk sayfasında öyle yazıyor ki bu dile yansımış. diğeri sanki rusça-ing-Türkçe gibi geldi bana. tavsiyemdir. içerik olarak da Aytmatovun yazarlarlığını uzun uzun anlatmaya gerek yok diye düşünüyorum.

cengiz aytmatov un zirve romanı diye anılan bu roman özellikle kurgusu ve anlatım teknikleriyle takdire şayan. ayrıca alt metni ve mesajlarıyla anlayanlara farklı mesajlar veren bir roman. 'mankurt' mu o da ne?

keyifle okudum.çok güzel akıcı bir roman.kırgız halkının yaşayışını geleneklerini adetlerini aytmatov romanın heryerinde işlemiş.romanda sabitcan adlı karakteri ele alarak o dönem kırgız topraklarına hakim olan düzeni çok güzel bir dille tenkit etmiş.bu anlamda kitap,düzenin kağıtta yazdığı halini değilde tatbik alanında nasıl sonuçlar ortaya çıkardığını anlaşılır kılmış.ayrıca bir çok yerde rastladığımız mankurtlaştırma durumu bu kitaptan alınmıştır.bu bakımdan bu olayı iyi anlamak ve bu olay çerçevesinde birtakım olayları anlamlandırmak daha güzel olur...

keyifle okudum.çok güzel akıcı bir roman.kitaplığımda uzun süre okumadan beklettiğim için çok pişmanım.

Okuduğum ilk Cengiz Aytmatov eseri. Çeviri şahane, okumuyor yaşıyorsunuz gibi. 2 günde bitirmiştim 8 yıl önce, tekrar okuyacağım.

Bozkırın kurak ve issizligini yaşatarak anlatıyor.

Aytmatov, baskıcı bir rejimin yerel ve ulusal değerleri silmeye çalıştığı bir zamanda alegrofik imgelerle ulusal kimliğini örten perdeyi aralamayı bilmiş, toplumsal sorunları ve bu sorunların derin yapılarını zamanın gündemine taşıma olanağını yaratmış ve romanlarıyla insanlığın hizmetine sunmuştur.

Okuduğum ilk Cengiz Aytmatov kitabıydı. bu kitaptan sonra onun sadık okuyucusu oldum.gercekte 24 saatlik bir zaman dilimini anlatan ama geçmişe gidişlerle kitaba bir ömrü sığdırmış. kırgız halkının kültürünü,kırgız coğrafyasını o kadar güzel işlemiş ki... cengiz aytmatovu rahmetle anıyorum. onunla hala tanışmamış olanların bir an önce tanışmasını tavsiye ediyorum

bu kitabı öğretmenimden duydum ve çok etkilendim.özellikle mankurtlaştırma işlemleri çok ilginç ve çok garip.şimdi okumayı dusunuyorum.

Okunması gereken bir kitap..Herkese kesinlikle tavsiye ederim..

yazarın ustalığı, dili ve bu kitabın muhteşemliği hakkında yorum yapmayacağım. zaten yeterince var aşağıda. benim kitapta gördüğüm tek kötü şey, kullanılan puntonun çok küçük olması. kitabı bitirene kadar gözlerim yorgunluktan bitti. daha büyük puntolu basılması gerektiğine inanıyorum.

sonuç olarak, kitap olağanüstü, yazar muhteşem, baskı vasat.

Cengiz Aytmatov, dünyanın en önde gelen roman ve öykü yazarlarındandır. Yapıtlarını Rusça veya Kırgızca olarak kaleme alan Aytmatov, roman ve öykülerinde Kırgız halkının yaşamını, kültürel yabancılaşmadan çevre kirliliğine değin pek çok sorunu değişik ve çarpıcı üslûpla kaleme almıştır.
Cengiz Aytmatov, romanında "mankurt" kavramını bir sosyoloji terimi yapacak derecede çarpıcı sosyolojik saptama yapar. Mankurt, Aytmatov'dan sonra, geçmişini unutmuş, bedeniyle ve ruhuyla karşı tarafın buyruğu altına girmiş, yeni efendisine yaranmak için kendi değerlerine, ailesine ihanet edenlerin ortak adıdır.
Aytmatov, baskıcı bir rejimin yerel ve ulusal değerleri silmeye çalıştığı bir zamanda alegrofik imgelerle ulusal kimliğini örten perdeyi aralamayı bilmiş, toplumsal sorunları ve bu sorunların derin yapılarını zamanın gündemine taşıma olanağını yaratmış ve romanlarıyla insanlığın hizmetine sunmuştur.

Aytmatov, 'Gün Uzar Yüzyıl Olur' adlı romanında çağın -dahası sosyalist dünyanın- emekçi insanı nasıl olmalıdır savını ortaya atıyor. Aynı zamanda geleceğin toplumuna ilişkin düşüncelerini de sergiliyor. Bir anlamda, özlü de olsa bir ütopya çiziyor. Hem efsanelerin hem bilim - kurgu öğelerin anlatı katmanlarında birlikte yer verildiği roman, Sarı Özek bozkırındaki bir istasyonda, Boranlı Durağı'nda geçen bir günü anlatır. Ancak, gün uzar yüzyıl olur.
Romanın ana ekseninde anlatıcının aktardığı Yedigey'in ve cenaze alayının öyküsünü buluruz. Öte yandan, anlatıcının ağızından olay örgüsü, gerek geçmişe dönülerek, gerek bilimkurgu öğelerden yararlanak bir anlamda geleceğe giderek gelişir. Aynı zamanda, gelenek /görenek ile günün koşulları arasındaki çatışmayı, Stalin yönetiminin eleştirisini, hoşgörüsüzlük ve katı politikalardan dolayı insanların içine düştüğü kötü durumları ve acıları, yeni bir toplumda bilimsel gelişmenin kazanımlarını da buluruz.

Gün Uzar Yüzyıl Olur, “Kurumuş sel yataklarında, çırılçıplak kalmış vadi yamaçlarında av aramak büyük bir sabır işiydi.” cümlesiyle başlar. Aytmatov burada demiryolu civarında dolaşan aç bir tilkiyle giriş yapmıştır ama sanki bu av aramak tabiri romanın içindeki avcılara da bir gönderme niteliği taşıyor. Abutalib’in peşine düşecek olan KGB ajanı Tansıkbayev, Kırgızları ve diğer halkları avlayan komünist rejim, Nayman Ana’yı öldüren Mankurt zihniyet ve bütün insanlığı avlama peşindeki Amerikan-Rus ortak projesi… Hatta bu avcılar göz önünde tutulduğunda ilk baştaki tilkinin pek masum bir figür olduğu da söylenebilir.

Bu eseri ilk kez 1987 yılında okuduğumda beni öylesine etkilemişti ki uzun süre senaryo haline getirilip film olarak Türkiye'de gösterilse, kitlelerin bilincinde ne kadar büyük tesir eder diye hayaller kurmaktan kendimi alamadım.
Özellikle Nayman Ana'nın oğlunun MANKURT haline getirildiğini anlatan destani satırlar olağanüstü idi. Hele günümüzde yaşayan bilge roman kahramanı Yedigey-Edige-'in Rus propagandaları ile idraki allak-bullak edilmiş Sabitcan'ın yakasına sarılıp "Sen de bir Mankurt'sun! Kimse senin kafana deve derisi sarıp çölde bırakmadı amma sen de tam anlamıyla bir Mankurt'sun!..." dediği sahneler... Ne güzel olurdu.
Neden sonra birgün bizim ucuz Yeşilçam filmcileri bu eseri guya filme aldılar "Mankurt" adıyla ve benim hayal kameramla yaptığım filmin karelerini katlettiler ve tabii Cengiz Aytmatov'un muhteşem eserini de....
Hala dileğim Deliyürek'in senaristi Ömer Lütfi Mete'nin bu eseri senaryo haline getirmesi ve Osman Sınav'ın rejisi ile yeniden filme alınması...
Belki hiç gerçekleşemeyecek bu film çekilene kadar ben yine hayal sinemamda Sabitcan'ın yakasına sarılan Edige'nin "Sen de bir mankurtsun, hem de tam bir mankurt!" diye haykırışını seyretmeğe devam edeceğim. Son yıllarda ülkemizdeki mankurtların ne kadar da çoğaldığını hatırlamamın dudaklarımda oluşturduğu acı bir tebessüm ile...