Belli bir bakış açısıyla yazılmış bir kitap. İslamda Hristiyanlıkta olduğu gibi insanları sınıflara bölen soyluluk, kanla gelen üstünlük yoktur. Kullar ancak takva ile (Allah'a olan yakınlığı ile) birbirinden üstün olur. Hz. Ali (A.S) , Hz. Ebu Bekir (A.S) ve Hz. Ömer (A.S)'ın halifeliklerine bu kitapta iddia edildiği gibi itiraz etmemiştir. Kendisini diğerlerinden üstün tutan ahaliye de şunu söylemiştir :
'Hazret-i Ebu Bekir ve Hazret-i Ömer, ümmetin en faziletlisidir. Bana ulaştığına göre bázı kimseler, beni o ikisinden üstün kabul etmektedir. O ikisi üzerine beni üstün kabul edeni bulursam o iftiracıdır, iftiracıya gereken ona gerekir'.