Okuduğum Kitaplar Hakkındaki Yorumlar

Aziz Nesin okuduğu kitaplar hakkında fikirlerini açık ve dürüstçe yazmış güzeldi...

aziz nesin gibi düşünmek onu anlamak için okunması gereken biir kitap

aziz nesin in objektif dilinden okuduğu kitapları okumak, ondan dinlemek gibi bir şey...sizinle konuşuyor hatta tartışıyor gibi.aynı zamanda bu kitapları merak etmeniz de ayrı bir içtenlik katıyor kitaba....

Aziz Nesin çok değil, çok okuyan bir yazardı. Sadece edebiyat ve edebiyat üzerine değil, ileri akademik düzeyde kitaplar da okurdu. Ve ciddi bir okurdu; hep masa başında ve not tutarak okurdu. Gazeteleri bile masasında okurdu. Aileden birini, yerde, yatakta, koltukta, kanepede okurken görse, kendini tutamaz, okumanın ciddi bir iş olduğunu söyler, kitaba saygı duyulması gerektiği konusunda uyarılarda bulunurdu. Yalnızca son birkaç yılında geceleri yatağında şiir kitabı okuduğunu gördüm. Son yıllarda gözleri neredeyse hiç görmüyordu. Çok zorlanarak okuyordu. Okuması daha az zahmetli olduğundan şiir okuyordu genellikle. Roman ve öyküleri Vakıf çocuklarına ya da arkadaşı Ayben Kop'a okuturdu. Ölümünden sonra, başucunda, okunmuş ve okunmayı bekleyen yüzlerce kitap bırakmıştır. Notlarını genellikle kitaplara yazardı. Bu notları daha sonra, zaman bulabilirse kâğıda geçirip dosyalardı. Dosyanın adı, 'Okuduğum Kitaplar'dı. Ölümünden sonra, Vakıf'taki dolaplardan dört klasör dolusu 'Okuduğum Kitaplar' notu çıktı. Yarısı eski yazıyla yazılmıştı. Onlar daha yeni yazıya çevrilmedi. 'Okuduğum Kitaplar' notları, Aziz Nesin'in de defalarca belirttiği gibi, eleştiri yazısı olarak değerlendirilmemeli. Bunlar bir yazarın okur olarak tuttuğu, kendi kişisel beğenisini, kendi öznel görüşünü yansıtan notlardır. Bu notlarda benim en çok dikkatimi çeken, bana en ilginç gelen, Aziz Nesin'in düşünsel dürüstlüğüdür. Yazarı kim olursa olsun, ne kadar tanınmış olursa olsun, Aziz Nesin genel yargıya kendini teslim etmeden, kendini akıntıya bırakmadan, bir kitabı eleştirmekten, hatta kimileyin yerden yere vurmaktan çekinmemiş. Her an tetikte olduğu kesin. Aziz Nesin'in bu düşünsel dürüstlüğü, bu kitapta yer almayan, 1950'de tuttuğu kitap notlarında da kendini gösteriyor. Bundan çıkardığım sonuç şu: Aziz Nesin tüm yaşamı boyunca kendine yalan söylememiş, kendini kandırmamış, her düşünceyi kendi süzgecinden geçirmiş, en azından bu uğurda büyük bir çaba harcamış bir aydındır. Toplumun yadırgadığı düşünceleri, ilginç çıkışları, düşündüğünü çekinmeden söylemesindeki cesareti, hiç kuşku yok ki, bu dürüstlüğünden kaynaklanıyor." diyor kitabı yayına hazırlayan Ali Nesin.

Kitap Ali Nesin'in önsözü ile başlıyor ve yazarın, kitapları nasıl okuduğu hakkında bilgi veriyor.Aziz Nesin;çok okuyan değil çok çok okuyan bir yazarmış (bunu kitabın sayfaları ilerledikçe zaten anlıyorsunuz).Çoğu yazara,dostuna iyi yazılar yazabilmeleri için çok çok okumalarını tavsiye ediyor.Hatta son yıllarda gözleri neredeyse hiç görmez hale geldiğinde roman ve öyküleri vakıf çocuklarına okutuyor,şiirleri zorlanarakta olsa kendi okumaya çalışıyormuş.Çünkü herkes şiir okumayı beceremiyor diyor.Hatta ameliyatına saatler kala bile hala kitap okuduğunu anlatıyor.
Çok da ciddi bir okurmuş;her zaman masa başında ve not tutarak okurmuş.Koltukta ,kanepede oturarak ya da yatarak okuyanlara da,kitap okumanın ciddi bir iş olduğunu söyler,kitaba saygı duyulması konusunda uyarılarda bulunurmuş.
Notlarını genellikle kitapların kenarına alır vakit buldukca bunları yazar ve dosyalarmış.Ölümünden sonra dört büyük klasör okuduğum kitaplar çıkmış kütüphanesinden.
Bu kitapda yüz bölüm var ve bazı bölümlerde birden fazla kitap hakkında bilgi var.(Şiir kitapları,öyküler,romanlar).Ama bu kitap kesinlikle bir eleştiri kitabı değil zaten yazar çoğu kez bunu tekrarlıyor ve kendisinin bir eleştirmen olmadığını da ekliyor.
Ben kitaptan çok faydalandım,kendime güzel bir kitap listeside hazırladım.
Herkese tavsiye ediyorum,lütfen bu kitabı okuyunuz.