Boyalı Ev, şimdiye kadar okumadığım için kendime çok kızdığım, mükemmel bir roman. John Grisham'ın Türk okurlarının en büyük şansı, yazarın Remzi Kitabevi tarafından getirilmiş olması. böylece sayfa sayısı şişirilmemiş makul bir fiyat, kaliteli bir baskı ve en önemlisi iyi ve hatasız bir çeviri her zaman garanti altında.
Grisham, bence bu romanda kendini aşmış. Hani edebi konularda ahkam kesebilecek birisi olsam "bu bir klasik olabilir mi?" diye soracağım kendime ama, haddimi aşmak istemiyorum.
Gerek betimlemeleri, gerekse analizleri ile okurunu ilk sayfadan itibaren içine alan roman, son sayfaya kadar bırakmıyor. Her mükemmel roman gibi damağınızda tadı kalıyor.
Bir de soru kalıyor insanın aklında: bin tane Kayıp Sembole değişilmeyecek böyle bir roman (bu bir örnek, King'in Duma Adası da bir diğer örnek, örnek çok) bu ülkede neden çok okunmuyor da, saçma sapan -basit heyecan dizileri- hem okunup hem de yüceleştiriliyor?
Ben bu sorunun yanıtını bulamadım, bilen varsa söylesin.