Taş Gün, bizi nesnel alana çağıran, tabiatın başat olduğu, şehrin ve şehir ögelerinin görece ikinci plana alındığı bir şiir kitabı olarak karşımızda. Kitapta yer alan 24 şiirin bize söylediği: Başka bir mümkünün olabileceği. Şiirlerde ritm duygusunu hissettiren belki de bu fon olarak kullanan Aygün, şiirine imkan olarak nesneler, görüntüler üzerinden bir düzlem seçiyor. Bu düzlemin ise geometrik bir karmaşıklık yani hesaplanmış, bir ölçü durumuna getirilmiş tonla değil daha çok akış içinde kurulduğunu söyleyebiliriz.
