Patrick Melrose otobiyografik ögeler taşıyor.
Bir röportajında, Edward St.Aubyn " Akla ve fikirlere dayanan fabrikasyon romanlar yazmaya çalışıyordum ve bu romanların herhangi bir duygusal enerjisi yoktu. İntihar teşebbüsüm, gerçeği anlatmak ve kendimi öldürmek arasında kati bir seçime sahip olduğumu fark ettirdi bana."demiş.
Kitabı okuduğunuzda Edward St.Aubyn'in ne demek istediğini daha iyi anlıyorsunuz.
Soylu, zengin, entelektüel bir ailenin çocuğu olan Patrick, yetişkinlerin dünyasından uzak ( hatta özellikle uzaklaştırılmış) yalnız bir çocuk.Babasının insanlıktan uzak, gittikçe artan şiddeti (ki cinsel istismara kadar varır şiddet) Patrick'i derinden yaralar.
Edward St. Aubyn öylesine soğukkanlılıkla, nesnellikle dokunuyor ki tabulara edebiyat böyle bir tavır sergilemeli diyorsunuz okuyucu olarak.