Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın okuduğum ilk kitabıydı. Kitabın bazı yerlerinde okuduğum düşüncelerden ve karakterlerden tiksinmekten kendimi alamadım. Bu bile kitabı sevmem için yeterli oldu. H. R. Gürpınar'ın yazım tekniğiyle ilgili olarak şunu söyleyebilirim:"Zaman zaman kitabın içindeki olay akışını bir yana bırakarak felsefeye giriş yapabiliyor. :D". Durum böyle olunca bazen sıkıldım desem yalan söylemiş olmam. Ama çoğu zaman oralardan ,daha sonra üstüne düşünmek üzere, küçük küçük notlar çıkardım. Dili (okuyucuya göre değişmekle birlikte) ağır bir kitap, zorlanacağını düşünenlere sadeleştirilmiş versiyonunu tavsiye ederim. Ama daha önce eskimiş kitaplar okuduysanız ve bu kitapların dilini az çok biliyorsanız, o kadar da ağır geleceğini sanmam kitabın dilinin. Ben de yazarın diğer kitaplarını büyük bir merakla alıp okumaya devam edeceğim. Okumayı düşünen herkese kesinlikle tavsiye ederim. Ve şu an okuyanlara da iyi okumalar dilerim.
