İlk defa kendi generasyonumdan birinin kitabını okudum. Bu gerçekten onur vericiydi. Yazarın ilk kitabı olmasına rağmen oldukça başarılı.
Münzeviler, toplumun içerisine karışamayan, genellikle yok sayılan, görülmeyenler. Bunları görmek anlamak özel ruh ve ilgi ister. Bunu görüp yansıtabilen nadir yazarlar vardır.
Kitabın arka kapağında samimiyetsizliğe karşı yazıldığı ve samimi olup olmadığı soruluyordu? Mutluluğumuzu herkese gösterebiliriz, kahkahalarımız yankılanabilir. Ama gözyaşlarımızı, umutsuzluğumuzı, hüznümüzü, çaresizliğimizi gizleriz. Sadece en güvendiklerimize, samimiyet kurabildiklerimize açarız. Bu kitapsa bunları içinize işliyor.