İster istemez Kağıt Ev ile karşılaştırılıyor roman. Fakat tamamen iki ayrı dünya olduklarını düşünüyorum. Aynı zamanda genel kanının aksine Kağıt Ev'i çok abartılmış bulmuştum zamanında ve bu kitabı oradan kalan bir önyargıyla öteleyip neden bu kadar geç okudum diye kendime kızdım bitirirken. Olay örgüsü ve geçişleri epey zorlayıcı. Metaforlarıyla, iç hesaplaşmalarıyla, aile ilişkileri ve intihara meyilli bir bireyin resmini çok iyi gözlemlerle yansıtmasıyla 130 sayfaya çok iyi bir anlatım sığdırmış yazar. Sonuç odaklı bir okuyucusuysanız size pek hitap etmeyecektir ama olayın içinde kaybolmak isteyenler, kitap bittiğinde de sorgulamayı sevenler için müthiş bir roman. Keyifli okumalar.
