Gökhan Gürses'in çizgileri ile nerede tanışmıştım ilk olarak? Cumhuriyet'te Genç Karga'da mıydı... Yoksa Zontellektüel Abdullah'da mıydı... Radikal'de çizdikleri Şu Benim 35 Yaşım, Şu Benim 35 Küsür Yaşım, İstanbul Hikayesi, ... Hepsi birbirinden leziz backroundu olabildiğince dolu çalışmalardı. Lezizdiler ama okuduğumda ağzımda kalan 'kırmızı şarabın kekremsi tadı'nı da unutmak elde değil. İnsan ilişkilerini (belki babasından geçen yetenekler yüzünden) bir sinemacı gibi anlatmayı başarıyor Gürses. Okumak, zevk almak, paylaşmak için de illa 40'lı yaşlarda olmak gerekmiyor üstelik. Hem her yaşın ayrı bir güzelliği yok
