Livaneli hayran olduğu 44 yıllık dostunu o kadar güzel anlatmış ki..
Yaşar Kemal'i yazarken "onun için geçmiş zaman kipi kullanmak ne zormuş" diyor. Bu cümle bile aralarındaki samimiyetin en güzel örneği bence.
Ölümünün üzerinden bir yıl geçmesine rağmen ona her sabah telefon etme isteğiyle uyanmasını belirtmesi çok üzücü gerçekten :(
Bir romancının romanını daha kafasında oluştururken, üzerine düşünürken, karakterleri oluştururken ve yazarken geçen sürede yanında bulunmayı, neler düşündüğünü bilmeyi bende çok isterdim doğrusu..
