Hayatta bazı durumlar olur ki ne yaparsak yapalım işin içinden çıkamayız, her çaba bizi daha da derinlere çeker ya, işte bu kitapta tam olarak böyle bir durum var. Baştan önemsiz bir dava gibi görülen ve kısmen çok da dikkate alınmayan "yarın bir ara ilgilenir işin içinden çıkarım" dediğimiz şey kötü bir sarmala dönüşebiliyor. Rüşvetçi hâkimler, vasat avukatların kendilerini yüksek mevkilerde görmesi, günümüzde de gördüğümüz kendisi olmak, kendisi olarak toplumda yer edinmeye çalışmak yerine "ben onu tanıyorum ben bunu tanıyorum" diyerek sadece üzerindeki gölgeye dikkat çekenler burada da bol bol var:) yani Kafka'nın tarzı beni pek memnun etmese de bu kitap kendini sonuna kadar keyifle okuttu. İçerisinde hoşunuza gidebilecek diyaloglar mevcut, özellikle benim için bekçi ve mahkemeye gelen adamın konuşmaları ilgi çekiciydi. İyi okumalar.