"Şaheser" kelimesini bazen olur olmaz yerde kullanıyoruz. Halbuki bu sıfatı gerçekten hak eden çok az kitap var. Montaigne'in Denemeler'i şaheser sıfatını milyon defa hak ediyor. Hele bu baskıya bayıldım... Özenli bir baskı, iyi çeviri, atlama filan da yok. Gerçek bir başucu kitabı. Şöyle buyurmuş bir yerde üstat: "İnsanın kendisinden farklı olana tahammül edememesi zorbalıktır. Bu dünyadaki budalalıklara sinirlenmekten, kızmaktan daha büyük ve daha çok görülen başka bir budalalık yoktur." Son olarak "iyi çeviri"den ne kastettiğimi de açıklayarak bitireyim: Mütercimin Türkçesi düzgün, saçma sapan deyimler ve terimler kullanmamış, çeviri yapmanın fantezi yapmak olmadığının farkında çok şükür. Emeği geçen herkese sonsuz teşekkür...
