Kitap, her aya bir mektup olacak şekilde yazılmış tek taraflı mektuplar toplamı. Tek taraflı çünkü yazılan, “Sevgili Çocuk” diye hitap edilen biziz. Bizim yahut yazarın içindeki çocuk.
Yazarın zaman zaman geçmişe gittiğini, geçmişi hatırlarken bile mutlu olduğunu görüyoruz. Hatıraların zevkini ben de aldım okurken. Kendimi bir serin yaz akşamında, bana gelmiş mektupları okuyormuş gibi hissederek okudum. En hüzünlü anlarını yazarken bile çocuğa umuttan bahsetmesi çok etkileyici. Ben hüzünlüyüm, ben iyi değilim, ben yorgunum… Ama sen iyi ol… Kim kimi kendinden çok düşünür?
Okurken sanki yıllar öncesindeydim ve bir yayla evinin penceresinde akşam serinliğinde okudum bu içimdeki çocuğa yazılmış mektupları. Bitince şimdiki zamana geri döndüm. Bir eksikliği gideriyor bu mektuplar. İçimizdeki çocuğa büyümeyi değil yaşamayı öğretiyor. Cevabı olmayan ama arkası hiç kesilmesin isteyeceğiniz öğretiler sıralaması gibi. Sonda ek bir yazı var, öykü tadında. Ağızda hoş bir tat bırakan meyve gibi...
