Körler şehri, mimarlık öğrencisi karakterimizin bölümü ile alakasıyla başlıyor. Başlangıçta Bedii ve Musa isimleriyle iki karakter karşılıyor bizi. Karakterleri betimlemek yerine romana yayarak tanımamızı sağlıyor yazar. Karakter ve hikâyeler ilerledikçe artıyor. Başladıktan birkaç sayfa sonra her romanı okutan merak ögesi baş gösteriyor. Amcası ölürken son sözü “Ayn” oluyor ve karakter, “Ayn”ın ne olduğu aklına takılıyor, ipuçlarını takip etmeye başlıyor. Alegorik bir eser olduğunu anlamamız zaman almıyor, gizemi sevenler bu romanı keyifle okuyacaklardır. Geçit, kuyu, merdiven, aşağıdaki insanlar, yukarıdaki insanlar ve daha birçok alegorik unsur, Körler Şehri’nin unsurları. Ve bu şehirde her kapıdan bir macera çıkıyor. Nasıl bir şehir, felsefi mi fiziki mi? Birçok aforizması olan bu romanda beni oldukça çarpan cümleler oldu. İz sürmek hikâye doğurur. Romanı başarılı buldum. Olay ve karakterlerin kurgusu kusursuz.
