Uzun bir hikaye benimkisi. Tıpkı Nesrin Turhan! Sizin öykünüzdeki gibi. Yaşamak için çok nedeni olan ben ve yaşamak için hiçbir nedeni olmayan biri ile devam eden bir öykü bu. Sürekli kahkahalarla yaşamını şenlendiren ben ve kendisini her zaman gayrimeşruluğun tabanına atan biri. Işıklardan bile ümit bekleyen ben, karanlıkta yaşayan biri. Yıldızları sahiplenen ben ve sadece kurşunların yıldızlar saçtığına inanan biri.
Benim öyküm.
Herkes kendi öyküsünü yazsa ve yaşamak için bir neden bulsa...
Herkesin bir nedeni varsa yaşamak için, nedeni olmayanlara bu nedenin ne olduğunu arama konusunda yardım etse.
Ve bir gün yaşamak için tüm nedenleriniz elinizden alınsa.
Kitapta anlatılanları insan kendi hayatında varmışçasına ya da anlatılanları kendi yaşamışçasına düşündüğü zaman gerçekten de hepimizin hayatından bir parçanın bu kitabın içerisinde yer aldığını hissediyor ve insan elinde olmadan yaşamak için hangi nedenleri olduğunu sorgulamaya başlıyor. Zaten bir roman kahramanı, öykü karakteri ya da film kişisini, izlediğimiz ya da okuduğum her pasajı insan olarak nedense kendimizle ilişkilendiririrz. Bu kitapta ilişkilendirdiğimiz karakter ise sanırım yaşamak için nedenleri çok olan kadın kimliği ile karşımıza çıkıyor ve insan kendini sorguluyor hangi nedenlerim nedeni ile başkalarını da nedenlendirebilirim?
