Dünyada türünün ilk örneği olan bu eser için 'bir aile albümü' yakıştırmasını yapmakta haklı olduğunu görürüz Cemil Meriç'in. Filhakika yazar, eserine kendisini konu edinmiştir. Tabii kendisi ile birlikte ailesi de mevzu bahistir.
Çoğumuzun sıklıkla yaptığı bir şeydir, konuşurken veya yazarken başkalarına ait sözleri, tecrübeleri, misalleri dile getirmek. Montaigne söz konusu eserinde bunun yanlışlığını dile getiriyor. Ne kadar doğru! Hakikaten kendi hayatımızı, kendi tecrübelerimiz ışığında aydınlatabiliriz. Hepimizin bir hayat felsefesi olmalıdır. Bilmem kaç yıl evvel yaşamış birinin sözünü ezberlemek ne kadar yararlı olur ki? Esasında ben dahi bu cümleleri yazarken birinden esinlenmiş oluyorum; ancak bazı şeyleri fark edebilmek için okumak kaçınılmaz.
Aslında çeviri kitapların kalitesi tartışılır; ama haliyle eseri aslından okumak imkansız. Bu sebeple çevirmenin bize aktardılkarı ile iktifa etmek zorundayız.
Güzel bir çevirisini kütüphanemizde bulundurmamız gereken bir kitap.
