Davetsiz İzleyici Hakkındaki Yorumlar

Ergüven Türk resim tarihini tekil anlamda yazarları ele alarak, Avni Lifij'den Naile Akıncı'ya, Devrim Erbil'den Fatma Tülin'e değin, beylik sözlerin ve klişelerin dışında tartışıyor resmin kendine özgü dilini; semantik ve sentaktik bir düzlemde. özellikle D grubu üzerine yazıları sarsıcı nitelikte.

"Bünyesinin elastikiyetine, iştahasına güvenen sanatkârların, başlangıçta daima kendilerinden büyük sanatkârlara saldırarak, yılanın kendisinden büyük bir geyiği yutması gibi, onları yuttuğunu ve hazmettiğini görüyoruz. Başlangıçta sevdiği sanatkârların tesiri altında kalanlar, geyiği henüz yutan yılanı andırırlar; o aralık göze çarpan yılan değil, yutulan geyiktir. Gün geçtikçe geyik eriyecek ve yılanın bünyesine karışacaktır. Yılanın yuttuğu geyiğe benzemekten korkusu yoktur.(...)"