Deyim yerindeyse nefes bile almadan okuduğum bu kitap bana çok şey düşündürdü.Bu topraklar üzerinde ne hayatlar yaşanıyormuş meğer.Cehalet kanayan yaramız olmuş bir kez daha anlıyorum bunu.Ne hayatlar kararmış,ne umutlar tükenmiş.Bu kadar ustaca ancak Halim Bahadır anlayabilir ve anlatabilirdi. Kitabı okuyunca önce eşime sarıldım harika bir eş ve harika bir baba olduğu için.Sonrada koşup babama sarıldım. Beni sevdiği ve herzaman yanımda olduğunu hissettirdiği için.Çocuklarımıza sevgi öğretelim,sevelim,güvenecekleri sığınacakları ilk insanlar biz olalım, kanatları kırılmasın kuşlarımızın.Gönül dolusu teşekkürler usta...