Kitabın başlaması ile bitmesi bir oldu. Bunda kitabın sayfalarının azlığı kadar güzel ve akıcı anlatımı ve isabetli konusu da etkili oldu. Ömrü boyunca hakkı söylemekten ve zalimin karşısında durmaktan bir an olsun vazgeçmeyen, ilk müslüman olduğunda bunu hemen Kabeye gidip müşriklere haykıran ve onlardan büyük bir dayak yiyen büyük bir dayak yiyen,hakkı söylediği için Medineden çıkarılan, tek başına yaşayan ve tek başına vefat eden sahabi Ebuzer'e imrenerek, saygı göstererek ve belki bir nebze onun gibi olmaya çalışarak günümüz zalimlerinin zalimliklerini yüzlerine vurarak mazlumları karşısında ise asil bir selama duruyor yazar. Pek çok tespiti ile birlikte toprağa yakın olmanın insanı nasıl diri ve maneviyatlı tutacağı tespitini çok beğendim. Sonunda yazarın dediği gibi isteyen varsın dilediği dersi alsın bu kitaptan.