E-Dergi

Şermin Hanım’ın üslubunu seviyorum. Hamilelik esnasında “Başlarım Şimdi Anneliğe” adlı kitabını da okumuştum. Tam ciddiyet okuduğum diğer ebeveynlik kitaplarına nazaran kıkır kıkır gülerek bitirmiştim kitabı☺️ Bu kitap da aynı üslupta, çeşitli oyun önerileri sunuyor ebeveynlere. Güzel, çerezlik, hoş vakit geçirmelik bir kitap.

Psikolojimin üzerinden dozer gibi geçen kitap! Travma geçmişi olan çocuklarda, travmanın beyin gelişimine olumsuz etkileri çok güzel ve anlaşılır bir dille anlatılmış. Ama gelin görün ki çocukların travmatik deneyimleri sebebiyle beni hafakanlar bastı. Benim gibi duygusal analar okumasın anacım... Tamam bolca faydalı bilgi de var kitap içeriğinde ama zorlamaya gerek yok. Herkese hitap edeceğini düşünmüyorum. Yine de “psikoloji okumaları denince ağzımın suyu akar, taş gibi de sinirlerim vardır” diyorsanız e buyurun bir şans verin tabi

Baştan aşağı “huzur” ve “teslimiyet” akıyor kitaptan. Sosyal medyada da çok uzun süredir, çok severek takip ederdim Mümine Hanım’ı. Bu kitapla sanki taze çekilmiş kahvelerimizi almış da altın ışıklı bir odanın içinde karşılıklı hasbihal ediyormuşuz gibi hissettim. İçim ısındı... Ayrıca çok güzel, çok ihtiyaç hissettiğim bir zamanda okudum. Benim sürpriz hayrım da bu kitap oldu

Okuduğum ebeveyn kitapları arasında kesinlikle en üst sıralara koyuyorum bu kitabı... Harika! Oyunun iyileştirici etkisi hakkında tam bir rehber. Kaynakçasının uzunluğu bile üzerinde ne kadar hassas çalışılmış bir eser olduğunu gözler önüne sermeye yeter. Aletha J. Solter’i bu konuda hep takdir etmişimdir zaten.

Benim için kitap “Aaa ondan dolayıymış demeeekk” şeklinde ufak çaplı aydınlanmalar ve “Ayyy bunu kesin yapayım” şeklinde temennilerle dolu oldu. Umarım kitapta yazılanları sağlıklı bir şekilde hayata geçirmeyi başarabilirim. Amin☺️

Sonuç olarak; ebeveynseniz bu kitabı kesin okuyun. Ebeveyn değilseniz de ebeveyn olunca kesin okuyun!

Stefan Zweig bir kadının ızdırabını, hislerini nasıl bu şekilde gerçekçi yazabilir anlamış değilim. Gerçekten şaşkınım. Stefan hocam insan psikolojisini yalamış yutmuş bence. Başka açıklaması yok!!

Bir kadının kendisinin farkına bile varmayan bir adama duyduğu aşk yüzünden paramparça olması içimdeki feminist duyguları biraz hırpaladı, doğru. Ama yine de bu kitaba beş üzerinden beş vermezsem olmaz, olamaz. O derece gerçek ki; içimde birşeyler burkuldu. Mektubu yazan kadına sarılıp acısını paylaşmak, sonra da “Nasıl bu kadar kör olabilirsin?” diye azarlamak istiyorum!!