E-Dergi

Ben bu kitabı Sunay Akın'ın oyuncak müzesinden aldım. Gerçekten gezilmesi gereken bir yer. Sunay Akın'ın niçin buraya bu kadar önem verdiği gezince anlaşılabiliyor. Oyuncaklar meğer ulusların yaşam şekillerini, savaşlarını, barışlarını, yeteneklerini en güzel biçimde anlatırmış.
Okuduğum ilk Sunay Akın kitabıydı ve yazara olan hayranlığım bir kat daha arttı diyebilirim. Bir öyküde Sunay Akın birkaç şair arkadaşıyla Kız Kulesi'ne bir kitaplık yerleştirdiklerinden bahsediyor. Aslında yazar Kız Kulasi'nin özelleştirilmesinden memnun değildir. Yazar bu gelişmeden birkaç hafta sonra kulenin bekçisinin ilgi görmediği gerekçesiyle kitaplığı evinde aykkabılık olarak kullandığını öğreniyor ve normal olarak dehşete düşüyor. Ne diyelim cahillik en büyük düşmandır diye boşuna dememişler. Kitapta ilgi çekici bir çok bilgi var. Bence okunmalı.

Kitap kesinlikle sürükleyici ve çok yalın bir dille yazılmış ve şiveler çok güzel işlenmiş. Kitapta beni en çok şaşırtan olay; Süha bir aramada karakola götürülünce sahte kimliğine göre babası olan adamın onu hapisten, çeşitli işkencelerden kurtarması oldu. Ayrıca alevi yaşamını anlatması yönüyle kitabın yazarı Ahmet Ümit'in nasıl dolu bir insan olduğunu anlayabiliyoruz. Alevi bilginleri olan dedelerin yozlaşmaları İsmayıl'ın hayatına mal olmuştur. Çok hoşuma giderek okudum, kesinlikle tavsiye ederim.

Kitapta anneanne torununa mektuplar adı altında bir günce tutuyor. Bu güncede hem günlük yaptığı işleri hem de geçmişini bütün gerçekliğiyle anlatıyor. Kitapta anneanneyle torun arasında büyük bir iletişimsizlik söz konusu. Bu yüzden yaşadıklarını torununun yüzüne karşı anlatamamış Hayatı hakkında torununun öğrenmesi gerektiğine inandığı şeyleri bir günce ile anlatma yoluna gitmiş. Kitabı aldığım akşam bitirdim. Gayet sürükleyici bir kitap. Bence okunmalı.

Kitapta, annenin ne kadar aldatılsa da, dayak yese de en ağır şekilde hakarete de uğrasa çocuklarına ve aşkına karşı özverisinin değişmeyeceği anlatılıyor. Annenin yaptığına onursuzluk denilebileceği şaibeli.
Yazar üslub açısından Zülfü Livaneli ile benzeşmekte. Fakat Livaneli'nin eline su dökemeyecek cinsten. Kitapta çekilen acılar ağır bastığı için pek ilgimi çekmedi. Ama tabi romanın gerçeğinden uyarlandığı düşünüldüğünde tüylerim ürperdi. Psikolojik tahliller çok yerindeydi. Okunabilecek bir kitap.

Elden bırakmanın mümkün olmadığı eski İstanbulluların ve yaşam tarzlarının çok güzel bir anlatım ve akıcı bir uslup kullanarak yazılan bir kitap. Ayrıca insanların ülkelerindne göçlerle kültürlerinin ne kadar yozlaştığı vurgulanmış(her ne kadar bugünlerde ardı arkası kesilmeyen mitingleri bir benzerleri de orada Almanya'da yapılsa da...). Arada küçük anektotlarla anlatım renklendirilmiş. Beni en çok Cemile karakteri etkiledi. Çünkü Cemileyle anlatılmak istenen insanların menfaatçiliği, oluşan şartlara göre ahlak ve din kurallarının değişebileceği. Kitabı elimden bırakmak istemedim. Okumanızı tavsiye ederim.