E-Dergi

Diğer Grange romanlarını okuyanlar için hayal kırıklığı olacak gibi geldi bana.. İlk kez bir Grange romanı okurken yoruldum ve bitmesini dilediğim anlar oldu. Kurgu ve hikaye ebetteki beklenildiği gibi çok başarılı ancak ,insanı sıkan ve buraları hızlı geçseymiş dedirten çok yer var bu kez.. Yine de cinayet-polisiye okurlarının es geçmemesi gereken bir roman.

İlk Orhan Pamuk deneyimim, ve çok ayrıntıcı bir yazar olduğunu bilerek başladığım için hazırlıklıydım :) Roman baştan sona aşk üzerine kurulu olmasaydı bu kadar uzun olması katlanılmaz olabilirdi belki ama 586 sayfa boyunca takıntı düzeyince bir aşktı okuduğum. Ve insan okurken şiddetle aynı hikayeyi Füsun'un ağzından da dinleme ihtiyacı duyuyor.. Benimki de beklemek miymiş diyor insan..Orhan Pamuk okumak isteyenler için güzel bir başlangıç bence :)

balıklı fincanlarınıza koyun kahvenizi, Buket Hanım'la güzel bir sohbete hazırlanın :) Okur sınırlandırmak değil amacım ama 18-28 yaş aralığı hemen hemen aynı dönemde aynı kıvranışları yaşadığımız okurlar , bence bu sohbet okunmaya değer :)

Bu roman için kullanılacak en güzel kelime "yumuşacık" sanırım.. Rahat bi koltuğa kıvrılıp sakin sakin okunmalı ,hüznü içiinde hissetmeli insan.. Yerinden yurdundan olanların, fakirin zenginin, soylunun sıradanın hikayesi bu :) Hele sonundaki hüzün ve umudun karışımı tam kararında :) Yine kaçırılmayacak bir Livaneli :)

Ne çok farklı kültür ne çok farklı inanç ve ne çok farklı sosyo-ekonomik seviyeyi içinde barındırırmış güzel İstanbul.. Hep bilirdik ama bu kadar gerçek hissederek, karakterlerin içine bu kadar girip onları hayatımızın bir parçasıymış gibi anlayarak yorumlamamışız hiç. Romanın hepsi de birbiriyle habersiz ancak ilişkili 15-20 karakteri de, düşünce yapıları da, kalabalık telaş ve debdebesiyle her ayrıntısı İstanbul'a ait İstanbul kokan bir roman. Yazar huzurlu bir aşkın sorgulamasını yaparken aslında , türban sorunundan aleviliğe, eşcinsellikten besleme bir yaşama, birçok azınlık durumunu ve insanların bu durumdaki kişilere bakış açısı altında neler hissederek nasıl bir yaşam sürdüklerini de sorguluyor. Oturup düşünerek,dinlenerek okuma ihtiyacı hissediyor insan. Bitince de insan şöyle bir nefes alıp "İşte İstanbul bu" diyor.. Mutlaka okunmalı :)