E-Dergi

Kafka bircok oyku ya da romanda ve aslinda kendi benligimizde ve etrafta karsilastigimiz gregor samsa’yi herkesten farkli olarak bocege donusturup sirtimiza esen serin bir ruzgar urpertisinde anlatiyor.toplumda ve ailenizde odevlerini yerine getiren uslu cocuksaniz sorun yok ama isyan ederseniz sonunuz gregor samsa’dan farkli olmayacaktir.

Nasreddin Hoca’nin ye kurkum ye fikrasinin oykulendirilmis hali gibi okudum.aslinda surekli tanik oldugumuz esyanin insana karsi degeri ve devlet dairesi cikmazi cok yalin bir dille basarili anlatilmis.iki oyku de kissadan hisse tadinda.

1984’ten sonra cok yavan ve basit kaldi.bazi betimlemeler sahneyi anlatmak degil edebi kaygili gibi.ceviride de anlatimi bozan sorunlar var.kitaplarin yakilmasi ve sonuclari iyi islenmis.kitaplari okuduktan sonra hep bi yerlere veririm raflarda durmasin okunsunlar diye ama saklasam mi acaba diye dusunmeye basladim.hafizligi biraz zor tabi.

Tatar Cölü beklemenin,sezgiye dayali umutla ve sonuna kadar beklemenin sinir noktasi.Tegmen Drogo Bastiani Kalesi’nde yasama tutunma umidiyle girdigi kibirli iddiasindan donum noktalarinda aliskanliklarin verdigi konforla vazgecemeyerek yazgisini hep bekledigi sey icin degil aldanislariyla hayatinin geri kalanindan feragat ederek tamamliyor.kendi hayatimizda neyi bekliyoruz?aliskanlikla kolayimiza gelen ama degistirebilecegimiz seyler neler?biz de kendi kalemizde zamanin gelmesini ve yanimizdan gecip gitmesini mi izliyoruz?

absurdun nasil normallestirildiginin kitabi.