E-Dergi

Yaklaşık 150 yıl önce yazılmış ancak hala okunuyor ve tartışılıyor. Bugünden 150 yıl sonra da gene okunacak ve tartışılacak bir kitap. Dünya edebiyatına ve düşün hayatına damga vurmak böyle birşey herhalde.
İlk olarak hikaye çok akıcı. Uzun psikolojik tahliller bile öykünün temposunu düşürmüyor. Yaptığı tahliller ise insanı aydınlatıyor gerçekten de. Ve düşünmeye sevkediyor.
Kitabı okuyanlara ufak bir önerim var. Sindire sindire okusunlar kitabı ve arada kitabı kapatıp düşünsünler ve hazmetsinler yazılanları.
İletişim yayınlarına da tebrikler. Kitabın kalitesi çok iyi keza çevirisi de öyle.

Okuduğum ilk Cemil Meriç kitabı. Kendi birikimlerini paylaştığı makalelerin derlemesi sonucu oluşturulmuş bir kitap. Dili keşke biraz daha Türkçe olsaydı o zaman fikirlerini kafamda daha rahat oturtturabilirdim. Ama kitap dili neredeyse Osmanlıca olduğu için fikirlerini tam olarak anlayamadım. Genel olarak kendini Batı medeniyetinin karşısında konumlandırıyor. Bu bağlamda çağdaşlaşmaya da karşı kendisi. Ama çelişkileri de var kendi içinde...Batı karşıtı olmasına rağmen Fransaya karşı bir hayranlık da seziliyor yazılarında.
Sonuç olarak ben beğenmedim. Bazı fikirlerine hak versem de genel olarak bana uymuyor düşünceleri.

Stalin dönemindeki çalışma kamplarının şartlarını anlamak için okuması gereken bir kitap. Çok zor şartlar altında hem muhafızların hem de kendileri gibi mahkum olan insanların baskısı altında kalan ve büyük bir kısmı suçsuz olan insanların yaşadıklarını anlatmış yazar.
Kitabın edebi yönünü çok beğenmedim açıkçası, Nobel ödülünü de muhtemelen sosyalizmi eleştirdiği için vermişlerdir.

Keşke 20'li yaşlarımdanyken okusaydım dediğim bir kitap. Kişisel gelişim kitapları okumak yerine bir tek Martin Eden'i okumak yeterli. Kitapta herşey var, felsefe, politika, romantizm, sosyoloji, kişisel gelişim, mücadele, azmetme...bunların hepsini tek potada eritip Martin Eden'i ortaya çıkarmış Jack London. Kendi hayatından da bayağı esinlenmiş.
Sonuç olarak muhakkak okunması gereken bir eser ortaya çıkmış.

Açıkçası kitap beklentilerimi karşılamadı. Kitap Amerikadaki ırkçılık sorununu anlatmaktan çok yazarın çocukluk hikayelerini anlatıyor. Öyleki kitabın asıl konusu teşkil eden ırkçılık ile ilgili kısım ancak kitabın 100. sayfasından sonra karşımıza çıkıyor. Kitap asıl mevzusu olan ırkçılığa ve ırkçılık karşıtlığına döndükten sonra akıcı bir hale geliyor. Özellikle duruşma sırasındaki anlatım oldukça güçlü.