E-Dergi

Yıllar once okumuştum ve aklımın bir köşesinde tekrar okumam gerektiği kalmış...
Ve tekrar okudum. Sanırım bir kaç kere daha tekrar okuyacağım. Peyami Safanın kimi yerlerde şairleşen harikulade üslubuyla hasta psikolojisini çok güzel yansıtmış.

Kitap da bir bölümde Paşa ve doktor Ragıp, Türkçenin yetersiz bir dil olduğunu savunuyor. Buna şiddetle karşı çıkan onbeş yaşındaki kitap kahramanımız belli bir süre sonra susmak zorunda kalıyor. Ve Peyami Safa bu romanı yazarak aslında en güzel cevabı; yani TÜrkçenin ne kadar etkili ve her duygu ve buhranları betimleyebilecek harikulade bir dil olduğunu kanıtlıyor...

Bu kitabı okumaya doyamayacağım muhtemelen. Her okuduğumda farklı bir şey yakalıyorum. Böyle kitaplardan daha çok olmalı!...

Bu adamın üslubunu çok beğeniyorum. Köşesini takip ediyordum zaten, burdaki yazıları bir araya toplaması da Yılmaz Özdil okurları için oldukça güzel oldu....

Bu kadın o kadar güzel yazıyor ki değil 700 sayfa 2000 sayfa olsa bile sıkılmadan okuyabilirsiniz. Bu kitapta iki ruh arasındaki gel-gitler çekişmeler o kadar güzel işlenmiş ki beğenmemek mümkün değil....

Lise döneminde okuduğum bir kitaptı. Beni çok etkilemişti hatta kitabın sonunda ağladığımı hatırlıyorum. Önyargıyla okumaya başlamayınca sevilecek bir kitap olduğunu düşünüyorum. Sonuçta romanda yazılan her şeyin gerçeğe bire bir uyması gerekmiyor. Bu romanın roman olmasını sağlayan da bu bence...