E-Dergi

Osmanlı'nın kuruluşundan itibaren mevcut hukuki sistemini, hukukta yenileştirme hareketlerini ve sonrasında ise Cumhuriyet'in kurulmasıyla birlikte, 1921, 1924 ve 1961 anayasalarını gayet ayrıntılı bir şekilde ele alarak, eski ve yeni hukuk sistemlerini tarihi gelişim süreci içerisinde karşılaştırarak okuyucunun anlamasını sağlıyor. Kitabın belki de kendini hissettiren tek eksikliği, 1982 anayasasını ve getirdiği değişiklikleri bünyesine almaması. Okunması gereken, bilgiye bilgi katan eserlerden.

Çok yalın; apaçık. Sadece kendi gibi olmaya çalışan "yalnız bir adamın", kızına yazdığı, bıçak gibi keskin cümlelerden oluşan duygu dolu mektubu.

Kitap ele aldığı “fenomenoloji”, “gerçeklik” ve “hakikat” gibi kavramları, fenomenolojinin kendi tarihsel-hermeneutik perspektifi içerisine oturttuktan sonra kuramsal olarak derinlemesine araştırıyor; metnin akışı içerisinde sorguluyor ve sinema sanatının günümüzde yeni anlatım olanakları ve bakış açılarının geliştirilmesine de katkı sağlayacak olan; “sinemada yeni anlamlar nasıl yaratılabilir”; “gerçeklik, sinema aracılığıyla doğrudan ve dolayımsız olarak nasıl aktarılabilir” vb. gibi sinema sanatı açısından oldukça hayati sorunlara akademik açıdan değinerek okuyucusunu da konunun üzerinde düşünmeye çağırıyor.
Bu tür ileri akademik çalışmaların ülkemizde yapılıyor olması hiç şüphesizdir ki, yerelde “Türk Sineması”nı ve genelde ise “Sinema Sanatı”nı geliştirecek ve alana katkı yapılmasını sağlayacaktır. Sinema ile ilgilenen, sinema alanında akademik çalışmalar yapan ve de sinema üzerine düşünen-üretim yapan herkesin edinmesi gereken bir çalışma olmuş.

Hartmann'a göre bilgi (epistemoloji) ancak Varlık ile (ontoloji) mümkündür. Ona göre Varlık olmadığında herhangi bir bilgi de olmayacaktır; Hartmann'ın bu yönelimi Heidegger'in tam aksine özneden arınarak Varlığın kendisine doğru bir gidişi gerektirmektedir. Tasarımlar ancak Varlığa yaklaştıkça doğru bilgi de mümkün olabilecektir. Böylece Hartmann; Husserl'in yapmaya çalıştığı nesnelerin kendisine doğru gidişi ifade eden "fenomenolojik yönelim"e benzer bir tavırla, özne merkezli ontoloji yerine Varlık merkezli bilgi kuramını ortaya koyar. "Yeni Ontoloji" adını verdiği bu kuramla öznenin ancak kendini yadsıyarak aşması sonucunda oluşturulacak tasarımlar ile Varlığın tabakalar halinde görünüşe gelebileceğini savunur. Bu yeni epistemoloji solipsizmi de sonuna kadar yadsır. Hartmann'ın bu "Yeni Ontoloji"sinin kökleri Aristoteles'e kadar uzanır. Bu bağlamda dilimize yeni çevrilen bu metin Hartmann felsefesinin ülkemizde tanınması açısından oldukça önemlidir.

Thomas Aquinas, başyapıtı "Summa Teologiae" isimli eseri ile kendisinden sonra Hıristiyanlık dinini kökünden etkilemiştir. Ruhun ölümsüzlüğü ve Tanrı kanıtlamaları ile felsefe, teoloji ve dinler tarihinde yerini almıştır. "Summa Teologiae" ne yazık ki henüz Türkçeye çevrilmemiştir. Aquinolu Thomas'ın düşüncelerini derli toplu açıklayan Türkçedeki tek metin şimdilik budur.